Pojmanie Chrystusa w Getsemani. Ok. 1508-1515 r.

Mamy tu przedstawienia: Chrystusa modlącego się na skale, Chrystusa budzącego śpiących uczniów, Pocałunek Judasza i Pojmanie Jezusa, Próbę pojmania młodzieńca spowitego w prześcieradło, który nagi ucieka w stronę zrujnowanego muru w ogrodzie oraz wizerunek św. Piotra ucinającego ucho Malchusowi. Prace te były wykorzystywane w 10 strasburskich edycjach cyklu pasyjnego w latach 1506-1515. Urs Graf, złotnik, malarz i rytownik czynny w Bazylei, Strasburgu i Zurychu, wykonał blisko 400 drzeworytów oraz 40 miedziorytów i akwafort. Był szwajcarskim renesansowym malarzem i sztycharzem znanym z wykonywania drzeworytów, akwafort i innych rycin. W różnych okresach był jak wielu ówczesnych Szwajcarów żołnierzem najemnym. Z tych okresów pochodzą przejmujące wizerunki knechtów i żołnierzy, kolegów obozowych artysty. Graf wynalazł typ drzeworytu, gdzie białe linie tworzą obraz na czarnym tle. Kopiował dzieła Martina Schongauera i Albrechta Dürera, pod ich wpływem pozostając do końca. Sztuki drzeworytniczej nauczył go ojciec Hugo Graf i jeden złotnik z Zürichu, u którego terminował i studiował sztukę grawerską. Po wejściu do warsztatu przygotowywał początkowo jedynie rysunki na płytach drzeworytniczych, ciętych przez lepszych fachowców, a przygotowanych do ilustrowania ksiąg. Pracował również przy tworzeniu witraży. W 1512 r. wszedł do cechu złotników i został pełnoprawnym obywatelem Bazylei. Szybko jednak popadł w konflikt z prawem znęcając się nad swoją żoną i zajmując się sutenerstwem. To zachowanie doprowadziło go przed trybunał, gdzie został oskarżony o usiłowanie zabójstwa. Sprawa zakończyła się wyrokiem skazującym go na banicję. Z miasta wygnano go w 1518 r. Po roku zezwolono mu jednak na powrót. Zniknął jednak znowu z Bazylei w 1527 r. i choć nie umarł, gdyż mamy jego rysunek podpisany i datowany na 1529 r., to jednak po tym roku nie ma już o nim żadnych danych biograficznych. Być może zginął gdzieś jako nieznany nikomu najemnik. Pozostając pod silnymi wpływami artystycznymi Albrechta Dürera i Hansa Baldunga stworzył niezwykle bogatą galerię typów, charakterystycznych dla swojej epoki. Rysował przedstawicieli swojej klasy, a więc zajmował się tematyką militarną, ukazywał w krzywym zwierciadle społeczność w której działał i się poruszał, nie odwracając się od tematów erotycznych, czy drastycznych scen obyczajowych, takich jak ta gdzie dwie prostytutki biją mnicha. Twórczość tego artysty obejmuje tak szeroki zakres tematów, że nie zabrakło w niej i scen odzwierciedlających również bardzo silne przeżycia religijne artysty, których wyrazem są oferowane tu ryciny ze scenami Męki Jezusa Chrystusa.