YKA 1989 r.

Artysta francuski pochodzenia węgierskiego. Od 1927 roku studiował w Budapeszcie w Akademii Poldini-Volkmann i od 1929 roku w szkole A. Bortynyika, zwanej budapesztańskim Bauhausem. W 1930 roku osiadł w Paryżu, gdzie zajmował się grafiką i projektowaniem reklam. W tym czasie powstaje cykl Zebr, oparta na motywie figuralnym analiza kontrastów czerni i bieli. W 1944 roku artysta postanawia poświęcić się malarstwu, w którym początkowa figuracja ulegała stopniowej schematyzacji, aż do form czysto abstrakcyjnych.
W 1946 roku miała miejsce pierwsza indywidualna wystawa artysty w Galerie Denis René w Paryżu. W 1955 roku publikuje manifesty, inicjujące sztukę op-artu i sztukę kinetyczną. W tym samym roku uczestniczy w wystawie Mouvement - wprowadzającej element ruchu do sztuki abstrakcji (Calder, Duchamp, Tinguely). Powstają pierwsze obrazy "optyczno-kinetyczne", wykorzystujące efekt złudzenia wzrokowego, których kompozycja zmieniała się w zależności od kąta spojrzenia. Jego malarstwo opiera się na licznych geometrycznych modułach, stosowanych w różnych wariacjach kolorystycznych, przy zastosowaniu reguł perspektywicznych. Artysta szukał przełożenia swojego języka plastycznego na inne dziedziny sztuki, realizując projekty architektoniczne, urbanistyczne, typograficzne i filmowe. Laureat m.in.: Guggenheim Prize - 1964, Grand Prix na Bienalle w Sa~o Paulo - 1965.