Akt leżący, 1929 r.

LITERATURA:
- porównaj: Wacław Bębnowski 1865-1945. Katalog dzieł ze zbiorów Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku, Włocławek 2009, nr kat. 1/17-19

Prezentowany „Akt” nawiązuje do osiągnięć europejskiej secesji. Artysty podejmuje temat naznaczony symboliczną wymową, ewokuje erotyczny wyraz pozy modelki, energię i pragnienia zamknięte w ciele kobiety. Rzeźba odpowiada wizerunkowi Danaid w twórczości Auguste’a Rodina, bodaj najważniejszego rzeźbiarza epoki nowoczesnej. Rodin wykonał projekt „Danaidy” w 1885 roku dla nigdy niezrealizowanej „Bramy Piekieł” - drzwi do Muzeum Sztuk Dekoracyjnych w Paryżu. Figurka, powielana w brązowych kopiach, stanowiła inspirację dla wielu nowoczesnych rzeźbiarzy, m.in. dla Bębnowskiego. Wacław Bębnowski należał do generacji artystów, którzy tworzyli oblicze młodopolskiej rzeźby. Artysta w latach 1888-97 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Studia odbywał z przerwami, przebywając w 1895 roku w Paryżu, a w kolejnych latach w Monachium. W ostatnich latach XIX wieku wystawiał swoje rzeźby w warszawskim Salonie Krywulta i Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Artysta specjalizował się w rzeźbie w glinie, co odpowiadało modernistycznym tendencjom swobodnej, niejako impresjonistycznej obróbki materiału. Bębnowski od 1903 roku prowadził wytwórnię rzeźb i wazonów artystycznych w Służewie na Kujawach. W 1905 roku osiadł w Aleksandrowie Kujawskim, gdzie kontynuował swoją działalność artystyczną. Jego figurki i wazony cieszyły się dużą popularnością, początkowo w pobliskim Ciechocinku i Warszawie, także Krakowie, a potem w Berlinie i Londynie, gdzie Bębnowski wysyłał swoje rzeźby.

Wacłąw Bębnowski był najmłodszym z czworga dzieci, ze względu na słabe zdrowie edukację odbierał w rodzinnym domu, wtedy też zauważono jest szczególne zainteresowanie sztuką. Dzięki przyjacielowi rodziny, malarzowi Janowi Chruckiemu, rodzice zdecydowała się posłać syna na studia artystyczne w Szkole Malarstwa i Rzeźby w Moskwie. Jednak ze względu na wychowanie w duchu patriotycznym, w roku 1888 r. przeprowadza się do Krakowa i podejmuje studia w Szkole Sztuk Pięknych, podówczas kierowanej przez Jana Matejkę. W okresie tym ma swoje pierwsze wystawy. Pod koniec lat 90 XIX wieku przeprowadza się do Warszawy, gdzie podejmuje współpracę z artystami takim Zygmunt Otto, artystą specjalizującym się w rzeźbie architektonicznej. Kluczowym momentem w karierze młodego rzeźbiarza było spotkanie z Leonem Wodzińskim, którego poznaje w czasie pobytu w Paryżu, ten zatrudnia go do renowacji kościoła św. Jana Chrzciciela w Służewie. Ze względu na długość trwania prac, artysta wraz z żoną przenosi się na Kujawy i decyduje się osiąść tam na stałe. W 1905 r. nabywa majątek w Aleksandrowie Kujawskim, gdzie mieszka aż do śmierci. Oprócz tworzenia rzeźb dla lokalnych świątyń trudni się także sztuką użytkową, przede wszystkim ceramiką. Po zakończeniu I wojny światowej artysta rozpoczyna pracę dydaktyczną w gimnazjum w Aleksandrowie Kujawskim. Wraz z wiekiem wystawiał coraz rzadziej, a pogarszające zdrowie nie pozwoliło mu na kontynuowanie pracy artystycznej.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.