WAZONIK SECESYJNY, 1911

Rzeźbiarz i ceramik. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1888-97) u I. Jabłońskiego i A. Dauna i w Académie Colarossi w Paryżu (1895) u F. L. Rolarda. Początkowo tworzył rzeźby dekoracyjne i ceramikę artystyczną z L. Kowalskim w ramach Spółki Krakowskiej Artystycznej (ok. 1896-99). Następnie prowadził wytwórnię rzeźb i wazonów artystycznych w majątku Wodzinowskich w Służewie na Kujawach.
W 1905 r. założył własną pracownię w Aleksandrowie Kujawskim. Wystawiał w Zachęcie, w 1906 r. miał tam wystawę zbiorową, a w 1904 r. w warszawskim Salonie Krywulta wystawę indywidualną. Na jego twórczość miała wpływ secesja. Tworzył prace o wysokiej wartości artystycznej i bardzo dobrej jakości wykonania, najczęściej z terakoty patynowanej własnym sposobem w odcieniach zieleni i ugrów. Wazoniki jego autorstwa posiadają Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku i Muzeum Narodowe w Warszawie.