Cisza nad stawem, 1967

Wacław Prusak studiował malarstwo w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1914-1918. W latach 1923-1934 uczył się w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. W 1934 roku uzyskał dyplom. Używał przede wszystkim farb olejnych, poza tym tworzył rysunki sangwiną. Najczęstsze tematy w jego twórczości to widoki architektoniczne, pejzaże, portrety. Stworzył między innymi cykle obrazów Pałac w Wilanowie i Peryferie Warszawy. Powracał do tematu wnętrza kościoła Św. Anny w Warszawie. Wystawiał przed wojną między innymi w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w 1922 roku, w Wilnie na Wystawie Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków w 1933 roku. Po wojnie prezentował swoje prace z grupą Zachęta w latach 1962, 1963, 1964, 1967, 1969.