ARLEKIN ZE SKRZYPCAMI, 1930

Wąsowicz należał do Formistów (1919-1922), Rytmu (1925) i brał udział w wystawach wszystkich tych ugrupowań. "Sztuka Wąsowicza daje nam coś w rodzaju małej antologii międzywojennej sztuki polskiej [...]. Rzecz jednak zdumiewająca: tak łatwo odnajdując inspiracje i fascynacje (Pronaszkami, Czyżewskim, Makowskim) ani na chwilę nie odnosimy wrażenia, że obcujemy z artystą wtórnym, czy też ze zgrabnym naśladowcą. Bardzo dobrze zdajemy sobie sprawę, że Wąsowicz umie zachować to co własne i co towarzyszyło mu przez całe życie jako nieodłączny element jego malarskiego instynktu i wrażliwości. Przejawia się to w pięknym rytmie jego obrazów, w kolorystyce wdzięcznej, lecz nasyconej" [Ignacy Witz].