King Oliver z serii Wielcy Ludzie Jazzu, 1974 r.

ŚWIERZY Waldemar
Waldemar Świerzy, plakacista, grafik, ilustrator książek. Autor m.in. obwolut do znakomitej serii PIW-owskiej Współczesna proza światowa. Projektował też okładki do płyt, kalendarze i znaczki pocztowe. Jako wystawiennik przygotowywał oprawy graficzne dla polskich pawilonów na Międzynarodowych Targach m.in. w Nowym Jorku, Lipsku, Wiedniu, Casablance i w Poznaniu.
Urodził się w Katowicach. Studia odbył w latach 1947-1952 w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (Wydział Grafiki w Katowicach). Malarstwa uczył się u prof. Rafała Pomorskiego, grafiki u prof. Józefa Mroszczaka. Od 1965 roku zajął się pracą dydaktyczną w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu jako kierownik Pracowni Grafiki Projektowej. W 1970 roku prowadził cykl wykładów dla grafików w Hawanie, w latach 1979-1980 na Uniwersytecie w Meksyku, w 1985 roku wykładał w Hochschule der Kunste w Berlinie Zachodnim. W 1979 roku został przewodniczącym Międzynarodowego Biennale Plakatu w Warszawie. W 1994 roku objął pracownię plakatu na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.
W 1959 roku otrzymał Grand Prix im. Toulouse-Lautreca na 1. Międzynarodowej wystawie plakatu filmowego w Wersalu za plakat Czerwona Oberża, zaś w 1962 roku na tej samej wystawie zdobył trzecią nagrodę za plakat Dwa piętra szczęścia. W 1970 roku otrzymał I nagrodę Prix 10. Biennale de Sao Paulo. W 1975 i 1985 roku zdobył pierwszą nagrodę na Konkursie plakatów filmowych tygodnika "Hollywood Reporter" w Los Angeles (Ziemia obiecana i Psy wojny).
W 1997 roku Świerzy otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Był członkiem prestiżowej Aliance Graphique Internationale (AIG).
Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Stedelijk Museum w Amsterdamie, Kunstbiblothek w Berlinie, Ermitażu w Leningradzie, Institute of Contemporary Art w Londynie, Muzeum Narodowym w Poznaniu, Muzeum Plakatu w Wilanowie i wielu innych prestiżowych muzeach na świecie i w Polsce.
Waldemar Świerzy należał do ścisłego grona najwybitniejszych polskich plakacistów, jest jednym z twórców "polskiej szkoły plakatu" z lat 60. i 70. XX wieku. Jak sam niejednokrotnie podkreślał w wywiadach duży wpływ na wybór przyszłego zawodu miała w jego przypadku nauka w pracowni świetnego grafika i pedagoga, Józefa Mroszczaka. To on właśnie namówił Świerzego do przeprowadzki tuż po dyplomie do Warszawy, gdzie zaproponował mu pracę w dziale graficznym Wydawnictwa Artystyczno-Graficznego (przemianowanego później na Krajową Agencję Wydawniczą), którą artysta kontynuował przez wiele lat.
Świerzy jest autorem imponującej, o ile nie rekordowej, ilości plakatów, stworzył ich ponad półtora tysiąca. O popularności jego prac świadczy fakt, że plakat Mazowsza (1954) został powielony w milionie egzemplarzy. Artysta projektował głównie plakaty o tematyce kulturalnej (teatralne, filmowe, cyrkowe i muzyczne), ale w jego dorobku nie brakuje także prac o wymowie społecznej czy propagujących sport.