Profesor Pulverston II, 1931

Witkacy jeszcze jako dziecko otrzymał w prezencie pierwszy aparat. Podarunek ten sprawił mu ojciec Stanisław Witkiewicza, który był uznanym malarzem i krytykiem. To on nauczył syna tworzyć zdjęcia, zaznajamiał z rożnymi technikami, a także występował w roli modela. Witkacy nastolatek rejestrował otaczającą go codzienność, a także tworzył dokumentację swoich pierwszych procesów artystycznych. We wczesnym okresie jego fotograficznego dorobku odnaleźć można liczne pejzaże z rodzinnych stron, portrety najbliższych, ale także autoportrety, które stanowią najsłynniejszy aspekt jego fotograficznej twórczości. Autoportrety Witkacego są ściśle związanego z jego zainteresowaniem teatrem. Niczym aktor wcielający się w rożne role, przed aparatem Witkacy eksplorował wachlarz własnych emocji. Reżyserując swoje życie i inscenizując niecodzienne sytuacje, świadomie kreował swój wizerunek, ekscentryka, nieobliczalnego i kreatywnego artysty. Na fotografiach wciela się w postaci ze swojej prozy, dramatów i szkiców oraz w postaci historyczne, tworząc widowisko totalne, łączące wiele dziedzin jego licznych zainteresowań.
W autoportretach Witkacy wypracował bardzo charakterystyczną estetykę, której dominantą jest całkowite skupienie się na własnej mimice. Przestrzeń i kontekst ulegają zawieszeniu, neutralne tło nie pozwala na rozproszenie uwagi widza, zaś ciasny kadr, w którym pozostaje miejsce jedynie dla ekspresji rysów, dłoni oraz do rożnych rekwizytów, pozwalają na uchwycenie szerokiej gamy najrozmaitszych stanów emocjonalnych.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.