CHŁOP Z KOSĄ, 1884

Malarz i rysownik; początkowo uczył się malarstwa prywatnie u Tadeusza Goreckiego w Paryżu (1866-69), a następnie podjął regularne studia w akademii monachijskiej pod kierunkiem Hermanna Anschütza, Alexandra Strähubera i Alexandra Wagnera (1868-72). W Monachium poznał i nawiązał liczne kontakty z członkami polskiej kolonii artystycznej, m.in. z Adamem Chmielowskim, Aleksandrem Gierymskim, Ludomirem Benedyktowiczem, Hipolitem Lipińskim. Następnie, w latach 1872-76, doskonalił swoje umiejętności u Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Od roku 1882 mieszkał w podkrakowskim Mnikowie, skąd wyjeżdżał w podróże na Ukrainę (1890) i do północnej Afryki i Włoch (1891). Swoje prace wystawiał przede wszystkim w TPSP w Krakowie i Lwowie oraz w Salonie Krywulta i TZSP w Warszawie. Za granicą prezentował obrazy w Wiedniu, Budapeszcie, Paryżu, Berlinie oraz w Stanach Zjednoczonych: w Chicago, gdzie został nagrodzony srebrnym medalem i w San Francisco. Malował portrety, pejzaże i sceny rodzajowo-ludowe oparte na baśniach i wierzeniach ludowych. Po roku 1890 tworzył symboliczne kompozycje zainspirowane, przede wszystkim poezją Juliusza Słowackiego. Oferowane rysunki opracowane zdecydowaną, ale nerwową kreską nie są najprawdopodobniej szkicami przygotowawczymi do kompozycji malarskiej - takie artysta tworzył stosunkowo rzadko - lecz skończonymi, autonomicznymi studiami rysunkowymi, co może potwierdzać także dosyć duży rozmiar tych prac. Inne rysunki z tego okresu, przedstawiające postaci z ludu - Basetlista wiejski (Jasiek) z około 1884 roku czy Chłop z zapaloną świecą stojący przy feretronie i Chłop z batem siedzący na wozie, oba z lat około 1880-85, utrzymane są w podobnej manierze rysunkowej [por.: D. Suchocka, Witold Pruszkowski (1846-1896). Wystawa monograficzna., Poznań 1992, s. 157, poz. kat. 154, il. 133, s. 144-145 poz. kat. 101 k..8, k. 10, il. 119, 120.]