HOCHZEIT 1905-1906

Eksponowany na wystawach, wymieniany i reprodukowany w katalogach:
- Witold Wojtkiewicz, Katalog wystawy monograficznej w Muzeum Narodowym w Krakowie, Kraków 1989, s. 167, poz. 304, także reprodukcja (II część katalogu dokumentującego wystawę z 1976 r.)- Witold Wojtkiewicz. Między ironią a melancholią, Katalog wystawy pod. red B. Niedoby, Muzeum Śląskie w Katowicach, maj-lipiec 1999, s. 26, reprodukcja.Próbował nauki kolejno w warszawskiej Klasie Rysunkowej i w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, jednak będąc wyjątkowym indywidualistą, wkrótce przestawał do nich uczęszczać. Być może studiował krótko w Académie Julian w Paryżu. W latach 1904-1906 studiował na krakowskiej ASP u L. Wyczółkowskiego i J. Pankiewicza. W Krakowie wystawiał w TPSP, współpracował z satyrycznym czasopismem "Liberum Veto", obracał się w kręgu "Jamy Michalikowej" i kabaretu "Zielony Balonik". Już wtedy jego prace posiadały charakter satyryczno-karykaturalny. W latach 1905-1907 należał m.in. wraz z W. Hofmanem do "Grupy Pięciu". Około 1905 r. wykształcił swój własny niepowtarzalny styl. Boy pisał, że z jego obrazów "wiał [...] jakiś perwersyjny sentyment, liryzm pomieszany z groteską. Technika malarska zupełnie odrębna, bezceremonialne traktowanie rysunku, nie było to podobne absolutnie do niczego. [...] Na nim to najbardziej ciążył groźny wówczas zarzut "literatury"; z czasem zrozumiano, że ta literatura była po prostu najszczerszą poezją. Wojtkiewicz był wielkim poetą, który wypowiadał się środkami doskonale malarskimi".
Malował cykle: Szkice tragikomiczne, Monomanie, Cyrki, a później w 1908 r. Ceremonie. Wojtkiewicz nie raz wystawiał, ale wystawa "Grupy Pięciu" w Berlinie w 1906 r. była dla niego szczególnie ważna. Zwiedzający ją André Gide dostrzegł jego prace i zaprosił do Paryża, w którym odbyła się indywidualna wystawa artysty w Galerie Druet.
Najczęściej w pracach Wojtkiewicza mamy do czynienia z groteską, deformacją, nierealnością, pokazaniem dziecięcych przeżyć lub rzeczywistości ludzi dorosłych za pomocą świata lalkowego, dziecięcego, bajkowego. Obraz Hochzeit jest nieco inny. Przedstawia scenę rodzajową ze ślubu i dotyka spraw obyczajowych. Jest to praca komentująca rzeczywistość ludzi dorosłych w sposób realistyczny, ironiczny.