Nowożytny Eliasz, 1905 r.

Jak pisała monografistka Wojkiewicza Teresa Stepnowska "rok 1905 jest w twórczości Wojtkiewicza rokiem przełomowym. Mimo codziennych posiedzeń przy "malarskim" stoliku w Michalikowej cukierni, wiele w ciągu tego roku malował i rysował. Krok po kroku krystalizował własną wizję malarską oczyszczając ją z obcych sobie elementów i zapożyczonych naleciałości. W pracach pochodzących z tego roku widać stopniowe przezwyciężanie trudności, jakie uprzednio artysta napotykał w kompozycji, krzepnięcie i uspokajanie się formy. Ukryta i mało wyrazista przedtem linia zaznacza się teraz coraz dźwięczniej w serii pięknych portretów i w Monomaniach. Bezlitosny humor rysunków ustępuje miejsca ściszonej, lirycznej nucie, która zdominuje wkrótce pierwotne dążenie do uzyskania maksymalnej ekspresji. Zastąpi ją poezja i wytworność dworskich ceremonii."
Prezentowana praca powstała we wspomnianym, przełomowym dla twórczości artysty 1905 roku. To litografia, pochodząca z krakowskiego satyrycznego pisma "Hrabia Wojtek". Magazyn ukazywał się nieregularnie w latach 1905-1906 - był dodatkiem do socjalistycznego periodyku "Naprzód". Prezentowana litografia pochodzi z numeru 344 z 1905 roku. Łącznie ukazało się siedem zeszytów "Hrabiego Wojtka" - jeden "prospektowy" nienumerowany i sześć numerowanych. W dodatku - obok Wojtkiewicza - swoje rysunki zamieszczali także Stanisław Szreniawa-Rzecki i Stanisław Kuczborski.

Był przedstawicielem polskiego modernizmu. Naukę rozpoczął prawdopodobnie w Klasie Rysunkowej w Warszawie. Studia kontynuował w krakowskiej uczelni m.in. u Leona Wyczółkowskiego, Teodora Axentowicza. Był współzałożycielem Grupy Pięciu, a od roku 1908 członkiem towarzystwa "Sztuka". Swoje prace wystawiał w Warszawie i Krakowie. W swoich obrazach łączył elementy tragizmu, liryki, groteski i patosu, nadając im sens filozoficzny. W jego twórczości można zauważyć wpływ symbolizmu, ekspresjonizmu, secesji i nadrealizmu. Stosował głównie technikę olejna i temperę. Oprócz malarstwa zajmował się też projektowaniem pocztówek oraz ilustracjami m.in. do pism satyrycznych.