Na pastwisku, 1879 r.

Henryk Piątkowski, jeden z najważniejszych polskich krytyków sztuki i organizatorów życia artystycznego końca XIX wieku, widział w Dmochowskim przede wszystkim "jednego z najruchliwszych i najpopularniejszych rysowników pism warszawskich" (H. Piątkowski, Władysław Dmochowski, "Tygodnik Illustrowany", 1913, s. 73). Piątkowski oczywiście nie mylił się w swojej ocenie. Przeglądając roczniki "Kłosów" czy "Tygodnika ilustrowanego" z lat 1867-74, wielokrotnie natykamy się na nazwisko Dmochowskiego. Obraz artysty jako rysownika wyłania się również, jeśli przejrzymy katalogi najważniejszych polskich muzeów, Muzeum Narodowego w Warszawie i Muzeum Narodowego w Krakowie. Nie wolno jednak nie pamiętać, że równolegle artysta uprawiał malarstwo. Niewiele prac olejnych Dmochowskiego przetrwało zawieruchy dwóch wojen światowych. Prezentowany obraz daje jednak wyobrażenie o talencie tego niesłusznie zapomnianego malarza.
Władysław Dmochowski był synem wileńskiego artysty Wincentego Dmochowskiego (1807-62). Studiował początkowo u ojca, a następnie, od 1857, szkolił się w Paryżu w prywatnej pracowni Suisse’a. Na wczesny etap jego sztuki oddziałał przede wszystkim Juliusz Kossak. Po odbyciu wyroku za udział w powstaniu styczniowym Dmochowski przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował jako ilustrator czasopism i pedagog. W 1884 wrócił na Litwę i niemal zupełnie porzucił malarstwo.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.