NAD BAŁTYKIEM, [USTKA], 1924

Władysław Granzow, syn bogatego przemysłowca i filantropa polskiego uczył się malarstwa w Warszawie, a od 1890 roku w Monachium u Stanisława Grocholskiego i w Paryżu u B. Constanta i Jean-Paul Laurensa. Był członkiem powołanego w 1910 w Paryżu Towarzystwa Polskiego Artystyczno-Literackiego, a następnie w 1904 roku dyrektorem artystycznym wychodzącego w Paryżu czasopisma Sztuka. W Paryżu miał kilka wystaw indywidualnych, pierwszą z nich w galerii Druet w 1909. Autorem przedmowy do katalogu był słynny poeta i krytyk awangardowy, "ojciec" kubizmu, Guillaume Apollinaire. W 1910, 1911 i dwukrotnie w 1912 roku prestiżowa galeria Bernheim-Jeune urządzała pokaz dzieł artysty. Ślad rozpoczętej tak błyskotliwie kariery artystycznej, urywa się w latach 20. XX w.