Nietoperz, 1975 r.

Najsłynniejsze prace Władysława Hasiora pochodzą z pogranicza gatunków, czyli połączenia malarstwa, rzeźby, rzemiosła artystycznego czy nawet architektury. Artysta często uwzględniał w swojej sztuce odrzucone przez ludzi przedmioty, które straciły użyteczność. W asamblażach wykorzystywał znalezione kawałki drutów, szkła, połamane noże, fragmenty tkanin, włosy czy jarmarczne zabawki, jak gumowy nietoperz w przypadku zaprezentowanej pracy. W nowych układach zamieniał je w znaki oraz nadawał im znaczenie metaforyczne, odwołujące się przede wszystkim do zagadnień związanych z ludzką egzystencją. Nieraz w jednym dziele nakłada się wiele intencji artystycznych oraz praktyk, tworzących wielowątkowe opowieści o człowieku i jego miejscu w świecie.

Zaprezentowana praca stanowiła prezent dla bliskiej przyjaciółki Hasiora - Stanisławy Łukaszczyk. Artysta określił serdeczną koleżanką mianem "Ozdoby Tatr i Krakowa" i przesłał pracę, wraz z listem, w sierpniu 1975 roku. Artysta był mocno związany z Podhalem i Zakopanem, gdzie w latach 1947-52 uczył się w Państwowym Liceum Technik Plastycznych, a następnie powrócił po zakończonych studiach w Warszawie. To w domu w Zakopanem Hasior kolekcjonował gotowe przedmioty, określane mianem "zużytych rekwizytów codzienności", których następnie używał do realizowania swoich niezwykłych prac.

Korespondencja artystów zawsze stanowi unikalny dokument pozwalający na poznanie ich codzienności, a także rozterek czy trosk. W liście do przyjaciółki wyczuwa się ogromną sympatię oraz opiekuńczość względem adresatki: "Słoneczko Moje - bardzo się przejąłem Twoją sytuacją mieszkaniową. Zadzwoniłem na pocztę - kierowniczka obiecała pomoc, ale dla mnie to był podwójnie tragiczny telefon, bom się dowiedział, że moja Jaśnie [?] Pani przyjedzie dopiero za tydzień, a ja już dzisiaj czekałem, czekałem, a to dopiero za tydzień no trudno - będę czekał. A teraz informuję: I dzień świąt będę w T.V. Warszawskiej, by przygotować program na godz. 20 - 21. Zapraszam do telewizora i proszę o pytanie, na które odpowiem przed całą Polską. Jaskółeczko Wspaniała w czwartek koniecznie przed południem zadzwonię".


Studiował na Wydziale Rzeźby warszawskiej ASP. W latach 1957-68 pracował jako nauczyciel w Szkole Kenara w Zakopanem. W latach 1970-71 pracował jako scenograf w Teatrze Polskim we Wrocławiu i pedagog tamtejszej PWSSP. Znany przede wszystkim jako twórca monumentalnych rzeźb i łączonych wraz z ich realizacją akcji efemerycznych - Słoneczny rydwan, Płomienne ptaki, Ogniste ptaki, Płonące sztandary. Równolegle ze "Sztandarami" i realizacjami monumentalnymi tworzył kameralne rzeźby. W latach 80. i 90. tworzył "Portrety" w technice asamblażu i collage'u. Asamblaże tworzył od 1957 roku. Reprezentował Polskę na Biennale w Sao Paulo w 1965 i 1971 roku, Biennale w Wenecji w 1970 roku i wielu innych prestiżowych międzynarodowych wystawach.

PODATKI i OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.