Opiekun społeczny, 1980 r.

"Jak rzeźbą przebić niebo? Czy do tego trudu przystąpić dopiero, gdy nawiedzi niemodne natchnienie? Do ilu atmosfer sprężyć w sobie emocje, by wybuchły gwałtowną potrzebą wypowiedzenia swojej żarliwości, tak gorącej, by farba i krew w złoto się zamieniała, a twardy kamień w marzenie?
Nie umiem kopiować zastanych rzeczy - zresztą są one już doskonałe w swym kształcie - dlatego w swoich kompozycjach opowiadam o ludzkich sprawach, a chciałbym zrobić choć jedno zjawisko. Może się to komuś uda, jeżeli obłaskawi i spoufali się z żywiołem ognia, wody, ziemi i powietrza. Jeżeli - mimo mentalności człowieka XX wieku - spojrzy w lustro i stać go będzie na dziecięce zdumienie na widok tak magicznego przedmiotu i jeżeli zrozumie, że fantazja to uskrzydlona mądrość.
Jak rzeźbą przebić niebo? Nie ma na to odpowiedzi ani w książkach, ani wśród ludzi - może jest w nie rozłupanej jeszcze skale, w nie rozdartej stali, a może między światłem a cieniem. Bo słup rozświetlonej wody, wiatr i głos, szkło i włosy, kamień i czas, dym i prąd, wreszcie każda materia, która daje cień i ogień może być tworzywem sztuki pod warunkiem, że wybierze je, połączy lub rozerwie, albo spali wolna i zuchwała fantazja".
Władysław Hasior, Co myśli Władysław Hasior o temacie, [w:] Andrzej Banach. O polskiej sztuce fantastycznej, Kraków 1968


Studiował na Wydziale Rzeźby warszawskiej ASP. W latach 1957-68 pracował jako nauczyciel w Szkole Kenara w Zakopanem. W latach 1970-71 pracował jako scenograf w Teatrze Polskim we Wrocławiu i pedagog tamtejszej PWSSP. Znany przede wszystkim jako twórca monumentalnych rzeźb i łączonych wraz z ich realizacją akcji efemerycznych - Słoneczny rydwan, Płomienne ptaki, Ogniste ptaki, Płonące sztandary. Równolegle ze "Sztandarami" i realizacjami monumentalnymi tworzył kameralne rzeźby. W latach 80. i 90. tworzył "Portrety" w technice assemblage'u i collage'u. Asamblaże tworzył od 1957 roku. Reprezentował Polskę na Biennale w Sao Paulo w 1965 i 1971 roku, Biennale w Wenecji w 1970 roku i wielu innych prestiżowych międzynarodowych wystawach.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.