PORTRET KIEROWNIKA, 1987 r.

Jeden z najwybitniejszych polskich twórców okresu powojennego. W latach 1952-1958 studiował na Wydziale Rzeźby ASP w pracowni prof. M. Wnuka. Jako stypendysta francuskiego ministerstwa kultury kontynuował naukę w Paryżu w pracowni Ossipa Zadkine’a. Był autorem pomników i płonących rzeźb plenerowych. Zajmował się scenografią filmową i teatralną. Hasior jest uważany za prekursora pop-artu. Jako outsider, odrzucał schematy klasycznego sposobu przedstawiania, by stworzyć własny, łatwo rozpoznawalny styl. W pracy wykorzystywał gotowe przedmioty, z których komponował rzeźby - obiekty. W 1984 r. otwarto w Zakopanem Galerię Autorską Władysława Hasiora. Prace artysty znajdują się między innymi w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Warszawie, Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Galerie Lambert w Paryżu, Moderna Museet w Sztokholmie, Museo de Arte Moderna w Rzymie, Stedlijk Museum w Amsterdamie.