Corpo XXII, 1981 r.

"(...) W grze elementów abstrakcyjnych poszukuje Jackiewicz takich współzależności, które pozostają w harmonii ze sferą człowieka. Ciało człowieka jest dla niego tą formą, która zamknąć w sobie może maksimum treści uniwersalnych. Dla ich wyrażenia poszukuje kształtu idealnego, nie przez idealizację anatomiczną, ale przez harmonijną grę malarskich środków wyrazu, które dają zaledwie sugestię ciała. Właściwie nie człowiek jest tematem tych kompozycji, ale rzeźbiarska forma torsu, nie nagość kobiety czy mężczyzny, ale abstrakcyjna idea aktu, który sam w sobie jest formą doskonałą - przedmiotem kontemplacji.
Rezygnacja z układu rąk i nóg jest konsekwencją abstrakcyjnego traktowania aktu, bez dodatkowych sugestii informacyjnych. Każdy gest bowiem niesie skodyfikowane znaczenia. Tors jest formą najbardziej abstrakcyjną i jednocześnie poza czasem, który odmienia kody porozumiewania. Przywołuje całą sferę doznań najbardziej intymnych i najmniej skodyfikowanych" (Zofia Watrak [w:] Władysław Jackiewicz. Malarstwo, katalog wystawy, Galeria Zachęta, Warszawa 1987).


Studiował na Wydziale Malarstwa w PWSSP w Sopocie. Dyplom otrzymał w 1952 roku, w pracowni profesora Artura Nacht-Samborskiego. W latach 1951-84 pracownik w macierzystej uczelni Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku). Od roku 1965 do 1968 był dziekanem Wydziału Malarstwa, w latach 1968-69 prorektorem uczelni. W latach 1969-81 pełnił funkcję jej rektora PWSSP. Współtwórca Grupy Gdańskiej. Twórca licznych aktów, pejzaży, martwych natur oraz abstrakcyjnych kompozycji geometrycznych; jego twórczość charakteryzuje zróżnicowana faktura, bogata i wyrafinowana kolorystyka.