Obraz VI/97, 1997 r.

"Władysław Jackiewicz układa ciało w przestrzeni - z kilku zaokrąglonych kształtów łagodnie składających się w miękką linię układa budowlę, jakby cudem zawieszoną w powietrzu - ludzie mówią, iż ów kształt to naga kobieta, która niczym kolumna podtrzymuje świat (...) nagość, a raczej pozór nagości zostaje użyty z pełną premedytacją: ciało-kobieta ustawiona w przestrzeni, skazana na wygnanie? Kobieta odsunięta na margines, staje się kariatydą, kolumną podtrzymującą w czułości niebo - nieba dotyka się w ekstazie."
Mira Tyssler-Rynkiewicz, [w:] Władysław Jackiewicz, malarstwo, katalog wystawy, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, Sopot 2004, s. 29

Studiował na Wydziale Malarstwa w PWSSP w Sopocie. Dyplom otrzymał w 1952 roku, w pracowni profesora A. Nacht-Samborskiego. W latach 1951-1984 wykładał na macierzystej uczelni Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku). Od roku 1965 do 1968 był dziekanem Wydziału Malarstwa, w latach 1968-1969 prorektorem uczelni. W latach 1969-1981 pełnił funkcję jej rektora. Współtwórca Grupy Gdańskiej. Twórca licznych aktów, pejzaży, martwych natur oraz abstrakcyjnych kompozycji geometrycznych. Jego obrazy charakteryzuje wyrafinowany kolor, zamknięty w wielkich, określonych linią płaszczyznach, zamiłowanie do harmonii i wyciszony nastrój.