Artyści na werandzie, 1963 r.

Twórczość Władysława Jarockiego kojarzona jest głównie z obrazami o tematyce huculskiej, portretami górali w tradycyjnych strojach oraz przedstawieniami obyczajów chłopskich współtworzących patriotyczno-ludowy nurt Młodej Polski. Prezentowany obraz przedstawia rewers tej "oficjalnej" twórczości. Mamy tu bowiem do czynienia ze zbiorowym portretem lwowsko-zakopiańskiej bohemy. Na obrazie Jarocki przedstawił jedne z najbardziej znanych postaci ówczesnego środowiska artystyczno-literackiego: Jana Kasprowicza, Leopolda Staffa, Stanisława Antoniego Muellera, Mieczysława Tretera, Władysława Kozickiego oraz samego siebie. Jako pierwszy od lewej strony, ukazany został Jan Kasprowicz, słynny poeta, dramaturg, krytyk literacki, profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (prywatnie teść Jarockiego, ojciec Anny z Kasprowiczów Jarockiej). Obok Kasprowicza Jarocki ukazał swój autoportret. Siedzący przy stole, trzeci od lewej Stanisław Antoni Mueller był znanym w tym czasie pisarzem, prawnikiem i dekadentem, który utrzymywał bliskie kontakty ze Staffem i Kasprowiczem. Kolejna postać, którą widzimy na obrazie, to Mieczysław Treter, historyk sztuki, który wykładał we Lwowie (tam zetknął się z Kasprowiczem). Treter był również dyrektorem Państwowych Zbiorów Sztuki w Warszawie, do których należał Jarocki, oraz współzałożycielem Instytutu Propagandy Sztuki, gdzie wielokrotnie pokazywano prace Jarockiego. Drugi z prawej strony, stojący w niebieskim garniturze, to Władysław Kozicki: historyk sztuki związany ze Lwowem, poeta, dramaturg, publicysta, autor biografii Jarockiego. Pierwszy z prawej umieszczony został poeta Leopold Staff. Co ciekawe trzech z przedstawionych na obrazie mężczyzn należało do grupy poetyckiej Płanetników; byli to Kasprowicz, Staff i Mueller.
Władysław Jarocki studiował na politechnice lwowskiej, gdzie uzyskał dyplom inżyniera. Następnie, w 1902 r., rozpoczął studia w krakowskiej ASP u J. Mehoffera i L. Wyczółkowskiego, a w 1906 r. uzupełnił edukację w Académie Julian w Paryżu. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka oraz Wiedeńskiej Secesji. Był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Prowadził ożywioną działalność artystyczną i pedagogiczną: w 1921 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w latach 1925 - 28 był dziekanem wydziału malarstwa i rzeźby, od 1937 r . był profesorem zwyczajnym malarstwa. Wiele wystawiał w kraju i za granicą. W bogatej twórczości Jarockiego niezwykle istotną rolę odgrywa wątek ludowy. Artysta chętnie malował postaci hucułów i górali podhalańskich w charakterystycznie zdobionych strojach oraz ich tradycyjne obrzędy. Znaczna część jego dorobku artystycznego znajduje się obecnie w wielu muzeach oraz w słynnej Harendzie, zakopiańskiej willi zbudowanej przez młodopolskiego poetę Jana Kasprowicza, teścia malarza.


Podatki i opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.