GÓRALKA Z PODHALA, przed 1939

Mając już dyplom inżyniera architekta, uczył się malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1902-06 u Józefa Mehoffera i Leona Wyczółkowskiego) oraz w Académie Julian w Paryżu. Prowadził niezwykle żywą działalność artystyczną, należał do wielu stowarzyszeń twórczych (m. in. do wiedeńskiej Secession od 1909 i do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka"), brał udział w organizowaniu polskich wystaw w USA ( w Carnegie Institute w Pittsburgu). W latach 1921-37 był profesorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, był także jednym z założycieli i redaktorem naczelnym miesięcznika "Sztuki Piękne". Podobnie jak jego przyjaciele, Fryderyk Pautsch i Kazimierz Sichulski, był zafascynowany folklorem Hucułów, zwłaszcza w początkach twórczości (w latach 1905-08), pó¼niej polskich górali z Podhala. Malował pejzaże, sceny rodzajowe i portrety. Prezentowany obraz, przedstawiający młodą góralkę z Podhala, przypomina sposobem malowania, a zwłaszcza miękkim, płynnym konturem obrazy prezentowane na wystawie w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki w styczniu 1938 roku, a zwłaszcza Juhasa na hali z roku 1936 (Instytut Propagandy Sztuki. Katalog Wystaw Zbiorowych, prac malarskich i rze¼biarskich Xawerego Dunikowskiego i Władysława Jarockiego, Warszawa, styczeń 1932, poz. 31).