Święto ludowe

"Patrząc na świat innemi oczami, zwracając świeże spojrzenie, czysto malarskie, na to wszystko, co wśród najbliższego otoczenia nie było poprzednio prawie wcale przez malarzy zauważane - impresjoniści nasi znaleźli cudowny, egotyczny niemal świat odrębnych barw i kształtów w swojskim pejzażu i w polskim ludzie wiejskim. Po cóż mieli śladami Gaugin’a szukać np. dalekiego jakiegoś Tahiti, skoro we własnym kraju odkryli Huculszczyznę, kraj o niesłychanie silnym, odrębnym charakterze, zamieszkały przez lud dorodny, barwnie strojny, trzymający się wiernie dawnej tradycyjni przodków, lud, posiadający niewyczerpaną skarbnice własnej sztuki, własnych motywów zdobniczych, własnej artystycznej kultury.
W tych surowych i pierwotnych, dla malarza niezwykle pociągających właściwościach ludów huculskiego rozmiłował się właśnie i Władysław Jarocki. (…) Lubuje się on w namalowaniu barwnie, nieraz krzykliwie i jaskrawo przyodzianych ludowych postaci, które umieszcza zazwyczaj na pierwszym planie szeroko i dekoracyjnie malowanego pejzażu. Nie należy mu też prawie nigdy na specjalnym podkreślaniu jakiegoś zdecydowanego wyrazu; interesuje go nade wszystko suma charakterów, jaki cechuje najbardziej typowe własności pejzażu polskiego i górskiego ludu, ściśle z tym pejzażem zrośniętego; jedno bez drugiego zdaje się wprost nie istnieć dla oka artysty, stanowiąc dla niego jedną i nierozerwalną malowniczą całość. (…) Odpowiednio wybrany i opracowany motyw posiada u Jarockiego zawsze odrębny, własny, czysto malarski wyraz, odznacza się swoistą siłą - nie życiem i rozmachem, ale cichą powagą, wewnętrzną mocą i skupieniem"
MIECZYSŁAW TRETER, WŁADYSŁAW JAROCKI, DZIEJE SZTUKI W POLSCE. POLSKIE MALARSTWO WSPÓŁCZESNE, WARSZAWA 1928-1932, [W:] ZOFIA WEISS" WŁADYSŁAW JAROCKI", KRAKÓW 2015, S. 86

Władysław Jarocki studiował na politechnice lwowskiej, gdzie uzyskał dyplom inżyniera. Następnie, w 1902 r., rozpoczął studia w krakowskiej ASP u J. Mehoffera i L. Wyczółkowskiego, a w 1906 r. uzupełnił edukację w Académie Julian w Paryżu. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka oraz Wiedeńskiej Secesji. Był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Prowadził ożywioną działalność artystyczną i pedagogiczną: w 1921 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w latach 1925 - 28 był dziekanem wydziału malarstwa i rzeźby, od 1937 r . był profesorem zwyczajnym malarstwa. Wiele wystawiał w kraju i za granicą. W bogatej twórczości Jarockiego niezwykle istotną rolę odgrywa wątek ludowy. Artysta chętnie malował postaci hucułów i górali podhalańskich w charakterystycznie zdobionych strojach oraz ich tradycyjne obrzędy. Znaczna część jego dorobku artystycznego znajduje się obecnie w wielu muzeach oraz w słynnej Harendzie, zakopiańskiej willi zbudowanej przez młodopolskiego poetę Jana Kasprowicza, teścia malarza.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.