Głowa szlachcica

Jeden z wybitniejszych przedstawicieli "sztuki, zwanej naiwną". Nie posiadał akademickiego, artystycznego wykształcenia. Był dzieckiem biednej, wielodzietnej, robotniczej rodziny. Na jego życiu zaciążyło dramatyczne, ciężkie dzieciństwo i sieroctwo. Zainteresowania artystyczne: plastyczne i muzyczne nie znajdowały zrozumienia w jego otoczeniu. W życiu imał się różnych zawodów: był robotnikiem w tkalni drutu, listonoszem, kierownikiem świetlicy, malarzem ściennym, dekoratorem witryn sklepowych, malarzem szyldów, lakiernikiem, pracował w dekoratorni teatralnej. Otrzymał stypendium i uczęszczał przez trzy lata do pracowni malarskiej prof. Adama Rychtarskiego w Łodzi. Wtedy odnalazł swoją drogę. Poszedł w kierunku deformacji i ekspresji. Jego obrazy i grafiki posiadają wyraz zbliżony do klasyków niemieckiego ekspresjonizmu. W latach 1961-1982 udział w wystawach w kraju i zagranicą (Stuttgart, Norymberga, Rzym). Obrazy Rząba znajdują się w zbiorach Muzeum Etnograficznego w Krakowie i Radomiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Okręgowego w Poznaniu oraz w kolekcjach prywatnych.