WĘDKARZE, 1960

Artysta wypracował indywidualny, zupełnie wyjątkowy styl. Jego obrazy charakteryzuje niezwykła ekspresja w kolorze i rysunku, bogata faktura i deformacja przedstawianego świata.
Przed wojną był dekoratorem witryn sklepowych i w teatrze, malował szyldy oraz kopiował malarstwo batalistyczne. Po wojnie, otrzymawszy stypendium, trzy lata uczył się malarstwa w pracowni prof. Adama Rychtarskiego w Łodzi. W 1986 r. otrzymał od Ministerstwa Kultury i Sztuki uprawnienia artysty plastyka. Uprawiał malarstwo, rzeźbę w drewnie, linoryt (w latach 70.) i rysunek (zwłaszcza od końca lat 80.). Od początku lat 60. stale wystawiał w przeglądach sztuki amatorskiej, uzyskując najwyższe oceny, m.in. na V Wystawie Pokonkursowej Plastyków Amatorów Plastycy Amatorzy w XX-leciu PRL w Łódzkim Domu Kultury (1965), wystawie Polskie malarstwo naiwne w Rzymie, Stuttgarcie i Norymberdze (1967), II Ogólnopolskiej Wystawie Amatorów w Szczecinie (1974), III Triennale Plastyki Nieprofesjonalnej COMUK w Warszawie (1980), Wystawie "Talent, Pasja, Intuicja" w Muzeum Okręgowym w Radomiu (1985). Miał też wystawy indywidualne. Prace w zbiorach Muzeum Etnograficznego w Krakowie, Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu, Muzeum Miasta Zgierza i innych kolekcjach publicznych i prywatnych w kraju i za granicą.