Autoportret, 1947 r.

Twórczości Wlastimila Hofmana, podobnie jak jego ukochanego nauczyciela - Jacka Malczewskiego -nie sposób odczytać bez znajomości polskiej tradycji i znajomości tekstów literackich. Obaj ubóstwiali Słowackiego i posługiwali się obrazami zaczerpniętymi z jego poezji. Prezentowana praca byłaby trudniejsza do zrozumienia bez pomocy samego artysty. Napisał on na odwrociu fragment tekstu Ewangelii wg świętego Mateusza. Zgodnie z literą tekstu - człowiek nie powinien troszczyć się o doczesne dobra, ponieważ Bóg opiekuje się nim. W tekście użyte są zwierzęta, nad którymi również roztoczona jest boska opieka. A zatem nie ma powodu do (zbytniej) troski. Te słowa wyjaśniają intencję artysty. Po przebytej wojnie, w zimowym krajobrazie, stoi i patrzy ku widzowi. Patrząc na jego ogorzałą twarz i panującą dookoła zimę, nietrudno nie wspomnieć, że obraz powstał zaledwie dwa lata po drugiej wojnie światowej. To przejmujące dzieło jest wyznaniem doświadczonego człowieka, który przeżywszy dziejową katastrofę, uświadomił sobie ważkość ponadczasowych życiowych wskazań. Kapitalną rolę w tej pracy odgrywa wielkiej urody śnieżny i jakby mglisty pejzaż, który nie tylko uświadamia trudne położenie ptaków, lecz też dodaje całości sennego uroku.
Ciekawą charakterystykę twórczości Hofmana, pół-Czecha pół-Polaka, który wybrał polską tożsamość, przedstawił Jiří Karasek: "Dziś można powiedzieć z całą pewnością, że nie ma malarza polskiego więcej polskiego nad V. Hofmana, malarza, który by wybitniej przedstawiał polską psyche i sięgał w polską mistykę, w tę, co płynie z polskiej poezji, a główne swe źródło ma w utworach Słowackiego, tak wielbionego przez Hofmana i tak mu bliskiego duchem. Wszechświatowa wojna zagnała Hofmana na przeciąg dwu lat do Czech - jego ojczyzny po ojcu. Zamieszkał w Pradze, opuściwszy swą pracownię w Krakowie, tworzył między nami w improwizowanym atelier w pięknej willi, położonej wysoko na Hrebenkach, tonącej w bukietach róż... Ale czeskie otoczenie nie miało już na niego żadnego wpływu. Dzieła jego z tej doby przejściowej są również polskie i również dalekie od tego, co przemawia do widza z obrazów czeskich artystów współczesnych. Hofman i w Pradze pozostał samotnikiem, a wracał do Polski z jasnym poczuciem, że tylko w Polsce jest odpowiednie miejsce dla jego twórczości. Z polską sztuką łączy Hofmana ów mocny prąd mistyczny, który Pawlikowski w swej książce o mistycyzmie Słowackiego charakteryzuje jako wojnę pierwiastka materii z pierwiastkiem ducha. Nauczyciel Hofmana - Jacek Malczewski, wielki, płomienny i płodny duch, w utworach swych nie przedstawia tej walki: jest zupełnie ziemskim. Maluje ludzi z żądzami faunów, bujne, śmiejące się i tęgie dziewki, silnych, barczystych opalonych chłopców, słowem pyszną zmysłową barwę ziemską. Hofman w swych obrazach jest więcej uczuciowym od malowniczo-surowego genialnego Malczewskiego, rozmaitymi sposobami wyraża mistycyzm, walkę materii z duchem, ziemi z niebem. Jeżeli Malczewski widzi przebogatą pełnię swych zmysłów, to Hofman przygląda się ludziom nie tylko powierzchownie, ale przenika swym wzrokiem ich wnętrza" (Jiří Karasek, Wlastimil Hofman, ,,Maski ", 1918, nr 3").

W latach 1895-99 studiował w krakowskiej SSP pod kierunkiem Floriana Cynka, Jacka Malczewskiego, Józefa Unierzyskiego i Jana Stanisławskiego. Lata 1899-1901 spędził w paryskiej Academie des Beaux-Arts u Jean-Léon Gerôme`a. Podczas II wojny światowej był w ZSSR, Tel-Avivie i Jerozolimie. Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, a następnie przeniósł się do Szklarskiej Poręby. Należał m.in. do TAP "Sztuka", Grupy Zero, Grupy Pięciu oraz "Secesji" wiedeńskiej. Na jego pracę ogromny wpływ miała symboliczna twórczość Jacka Malczewskiego. Hofman malował głównie obrazy religijne, sceny rodzajowe, portrety i pejzaże. Jego modelami byli często biedni, prości ludzie, którzy zyskali w jego pracach ponadczasową godność.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.