Autoportret z figurką Chrystusa Frasobliwego

POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Polska


W polskich krajobrazach ukazywanych przez Wlastimila Hofmana rzeźbione postaci świętych pojawiały się często i odgrywały ważną rolę. W tym kontekście warto przywołać przede wszystkim "Spowiedź" z 1906 (Muzeum Narodowe w Warszawie), w której prosty człowiek spowiada się drewnianej figurze Chrystusa frasobliwego. W wielu takich przedstawieniach malarz traktował nieożywione wizerunki jako aktywnych uczestników sceny. Wśród polskich artystów ukształtowanych na początku XX wieku zainteresowanie ludowością i religijnością było powszechne i w tym sensie Hofman wpisuje się w szerszy nurt. W tym autoportrecie jednak twórca trzyma "tylko" miniaturkę Chrystusa frasobliwego. Przedmioty prezentowane przez portretowane osoby zawsze mają cechy swoistego oświadczenia, credo bądź prostego komunikatu, dotyczącego na przykład wykonywanego zawodu. Z czym zatem mógłby się wiązać świątek w ręku Hofmana? Warto przywołać fragment tekstu ks. Józefa Tischnera, który poświęcił rzeźbom świętych i Chrystusa osobny tekst: "Patrząc w oblicza Świątków, pytałem siebie: co one mówią? Miałem jednocześnie świadomość, że pytanie to nie jest właściwe. Świątki nie mówią bowiem jednym głosem, lecz każdy opowiada o czymś innym. Nie wolno zamykać mowy Świątków w ramach jednego i tego samego tekstu. Mimo to pytanie wracało. A może jest w tych głosach jakiś wspólny ton? Świątki opowiadają o bólu istnienia. Czasem mówi o tym zastygnięta w grymasie twarz, czasem skręcone ciało, czasem oczy wypatrujące z daleka pociechy i ulgi. Bóle są rozmaite, najczęściej męczeńskie. Oto święty, który poniósł śmierć, strzegąc tajemnicy spowiedzi. Oto Matka, która widziała ukrzyżowanie Syna. Oto siedzący na kamieniu Chrystus z cierniem, koroną na głowie - odwieczny symbol grzechu władzy, która zawsze i wszędzie chce być bez granic. Jest także inny ból - ból fundatora. Świątek opowiada wtedy nie tylko o własnym bólu, ale również bólu konkretnego człowieka, który ukrył się gdzieś za nim niedaleko" ("Znak", nr 3, 2008). Jeśli uznać za słuszne intuicje księdza Tischnera, można dojść do konstatacji, że artysta ukazuje się naszym oczom, by zakomunikować (wyznać?) prawdę dotyczącą bólu i być może zwątpienia. Trzeba jednak zarazem zaznaczyć, że malarska strona przedstawienia pozostaje z taką interpretacją w pewnej sprzeczności. To obraz świetlisty, twarz autora jest jasna, a świat zdaje się właśnie szykować do wiosennego rozkwitnięcia.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.