Hermes - posłaniec bogów, 1921 r.

„Hermes – posłaniec bogów” należy do zbioru prac Wlastimila Hofmana poświęconych wątkowi sybirskiemu. Co łączy postać boga i kroczących w szeregu zesłańców? Hermes jest najczęściej postrzegany jako bóg podróżnych i złodziei, jednakże sztuka Młodej Polski upodobała sobie inne zadanie Hermesa: był on odpowiedzialny za przeniesienie duszy zmarłego do świata pozagrobowego i zesłanie nań wrażeń sennych. Postać boga rozpoznajemy po charakterystycznych atrybutach, lasce herolda oplecioną dwoma wężami zwaną kaduceuszem; tradycyjny kapelusz ze skrzydłami zastąpił prostszy blaszany hełm, natomiast z nad stóp wyrastają skrzydła służące szybkiemu przemieszczaniu się. Bóg posiada jeszcze dwa odrębne rekwizyty, które tak jak pejzaż wskazują na elegijny wydźwięk pracy. Na jego nodze znajdują się kajdany, a do pasa przywiązano kadzidło, używane w zwycięskich pochodach, ale także do oddania czci zmarłym.
Bóg usiadł na ośnieżonym snopie. Nie patrzy w kierunku odległego horyzontu i na szereg zesłańców, lecz kieruje zamyślony wzrok w niedostępną widzowi przestrzeń. Przed nim widnieje jasny, zimowy pejzaż, który nie jest rodzimym krajobrazem mitycznej postaci. Utrzymany w bielach, różach i błękitach pejzaż wpisuje postać Hermesa w nowy kontekst historyczny, którym jest historia zesłania Polaków na Sybir. Zesłańcom wyznaczano trasę prowadzącą z Europy na Syberię, dzielono ją na 61 etapów, z których każdy liczył blisko 60 kilometrów. Skazani na najdotkliwszy i najdłuższy okres zesłania przebywali ową trasę pieszo skuci kajdanami, nierzadko nie dochodząc do celu. Młodzieniec dzieli los wygnańców, na co wskazują ostre rysy twarzy oraz nad wyraz szczupłe ciało. Twórczość Wlastimila Hofmana przez długie lata kształtowała wyrazista postawa Jacka Malczewskiego. W dziele artysty można się dopatrzeć właściwej Malczewskiemu ikonografii czerpiącej z mitologii oraz bliskiej mu stylistyki. Prócz kontaktów akademickich malarzy łączyła głęboka przyjaźń oraz wzajemny szacunek. Malczewski wraz ze Stanisławem Wyspiańskim patronowali również „Grupie Pięciu” zwołanej w 1905 roku przez malarza Jana Rembowskiego. Należeli do niej Rembowski, Wlastimil Hofman, Witold Wojtkiewicz, Leopold Gottlieb i Mieczysław Jakimowicz. Dążyli oni do Baudelairowskiej korespondencji sztuk łącząc sztuki plastyczne, muzykę i literaturę (szczególnie bliska była im twórczość Cypriana Kamila Norwida). Malarzy nie obowiązywała jednolita formuła tworzenia, co najlepiej obrazuje różnorodność rozwiązań stylistycznych oraz bogata tematyka przez nich poruszana.

W latach 1895-99 studiował w krakowskiej SSP pod kierunkiem Floriana Cynka, Jacka Malczewskiego, Józefa Unierzyskiego i Jana Stanisławskiego. Lata 1899-1901 spędził w paryskiej Academie des Beaux-Arts u Jean-Léon Gerôme`a. Podczas II wojny światowej był w ZSSR, Tel-Avivie i Jerozolimie. Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, a następnie przeniósł się do Szklarskiej Poręby. Należał m.in. do TAP "Sztuka", Grupy Zero, Grupy Pięciu oraz "Secesji" wiedeńskiej. Na jego pracę ogromny wpływ miała symboliczna twórczość Jacka Malczewskiego. Hofman malował głównie obrazy religijne, sceny rodzajowe, portrety i pejzaże. Jego modelami byli często biedni, prości ludzie, którzy zyskali w jego pracach ponadczasową godność.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.