Zdjęcie Chrystusa z Krzyża, 1914 r.

POCHODZENIE:
- spadkobiercy przedwojennej kolekcji w Drohobyczu

Prezentowane "Zdjęcie z krzyża", datowane na 1914, należy do wczesnych scen sakralnych w twórczości Wlastimila Hofmana. Pośród obrazów artysty pochodzących z tego okresu owa scena jest rzadkością, bowiem na płótnach Hofmana goszczą zazwyczaj wiejskie Madonny otoczone jasnowłosymi dziećmi, skrzydlate anioły oraz rozmodleni starcy. Temat zaskakuje również ujęciem kompozycyjnym - bohaterami przedstawienia są Jezus i Maryja, matka i syn. Widz na próżno szuka postaci ukochanego ucznia stojącego pod krzyżem czy całującej stopy nauczyciela Marii Magdaleny. Maryja, obita w żałobną purpurę, wydaje się być całkiem opuszczona. Od jej pochylonej postaci kontemplującej oblicze syna bije jednak głęboki spokój. Godne uwagi jest również nietypowe dla historii sztuki przedstawienie umarłego Chrystusa: ułożony na wznak z podniesionymi nogami skierowanymi w stronę widza przywołuje tym samym "Opłakiwanie zmarłego Chrystusa" Andrei Mantegni (Pinacoteca di Brera w Mediolanie). Artysta osadza scenę na tle bliżej nieokreślonego suchego pejzażu, którego jedynym elementem jest samotny krzak. Unikając przedstawienia góry Golgoty, doprowadza do uniwersalizacji motywu cierpienia. Przebrzmiewają tu echa westchnień patriotycznych oraz melancholijny ton znany ze scen inspirowanych "Anhellim" Słowackiego. Niebo spowija kojący róż wenecki, fiolet i ciepły seledyn, tym samym wieczorny krajobraz nabiera wymiaru religijnego. Wczesne obrazy Hofmana często utrzymane są w delikatnej gamie barwnej, w której przebrzmiewa echem historia rodzinna artysty. Hofman był bowiem synem właściciela sklepu z kamieniami półszlachetnymi w Sukiennicach i przywykł do oglądania delikatnych barw chalcedonów, ametystów i agatów. Wielką inspiracją dla artysty była również późna sztuka gotycka: "Do mnie ta epoka bardzo przemawia. Mój duch (prawie że od początku mojej twórczości to widać) ma z tym gotyckim spirytualizmem dużo wspólnego" (cyt. za: E. Wolniewicz-Mierzwińska, Wlastimil Hofman - twórczość do roku 1939, tamże, s. 6). Nie dziwi zatem brak idealizacji ludzkiego ciała, które wychudzone, o wygiętych kończynach i wystających żebrach już dawno utraciło życie. Twarz naznaczona jest cierpieniem i wycieńczeniem, a szklany wzrok wpatrzony w dal. Hofman zapewne odwoływał się do fragmentu z Księgi Izajasza: "Nie miał On wdzięku ani też blasku / aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. / Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, / Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, / jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa" (Księga Izajasza, 53; 2-3).

W latach 1895-99 studiował w krakowskiej SSP pod kierunkiem Floriana Cynka, Jacka Malczewskiego, Józefa Unierzyskiego i Jana Stanisławskiego. Lata 1899-1901 spędził w paryskiej Academie des Beaux-Arts u Jean-Léon Gerôme`a. Podczas II wojny światowej był w ZSSR, Tel-Avivie i Jerozolimie. Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, a następnie przeniósł się do Szklarskiej Poręby. Należał m.in. do TAP "Sztuka", Grupy Zero, Grupy Pięciu oraz "Secesji" wiedeńskiej. Na jego pracę ogromny wpływ miała symboliczna twórczość Jacka Malczewskiego. Hofman malował głównie obrazy religijne, sceny rodzajowe, portrety i pejzaże. Jego modelami byli często biedni, prości ludzie, którzy zyskali w jego pracach ponadczasową godność.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.