Spotkanie na grobli

Włodzimierz Łoś należał do grona Monachijczyków - polskich artystów działających w Niemczech i uprawiających przede wszystkim malarstwo rodzajowe. Zanim artysta zdecydował się na emigrację do Monachium (w mieście działał w tym czasie Józef Brandt i bracia Gierymscy) studiował w latach 1870-1872 w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u Władysława Łuszczkiewicza. Łoś przed wyjazdem pracował też w dobrach księcia Romana Sanguszki. To on ufundował stypendium umożliwiające młodemu artyście wyjazd. Pewną rolę odegrał w decyzji o artystycznej emigracji Łosia także Juliusz Kossak. Malarz studiował w monachijskiej Akademii Sztuk pięknych u Otto Seitza, a od 1874 w prywatnej pracowni Józefa Brandta. Należał nie tylko do środowiska malarzy polskich, ale także do niemieckiego stowarzyszenia Kunstverein München, gdzie uczestniczył w wystawach malarstwa. Od roku 1873 uczestniczył też w pokazach krajowych: w Krakowie, Lwowie i Warszawie. Wraz z malarzami Walerym Krycińskim i Sewerynem Bieszczadem założył grupę artystyczną "Nora". Malował gównie sceny rodzajowe z Podola, Wołynia i Ukrainy: jarmarki, sceny myśliwskie, Kozaków, wydarzenia w podróży. Rzadziej, na specjalne zamówienie malował również sceny batalistyczne.
Włodzimierz Łoś studia malarskie rozpoczął, dzięki prywatnemu stypendium R. Sanguszki, w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie w l. 1870-1872 uczył się pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza. W roku 1972 wyjechał do Monachium i tam początkowo studiował w Akademii u Otto Seitza, a później, od 1874 roku, w prywatnej pracowni Józef Brandta. W Monachium pozostał na stałe; był znaną postacią w polskim środowisku artystycznym skupionym w Monachium. Malował głównie sceny rodzajowe osadzone w pejzażu Podola i Ukrainy, w których niemal zawsze umieszczał konie. Były to jarmarki, epizody myśliwskie i podróżne oraz malowane wyłącznie na zlecenie sceny batalistyczne. Ze względu na tematykę, prace te znajdowały łatwo nabywców, wiele z nich trafiło do Ameryki. Był także ilustratorem, a jego rysunki były zamieszczane w "Tygodniku Ilustrowanym", "Kłosach", "Tygodniku Powszechnym" i w "Wędrowcu". Swoje prace wystawiał w monachijskim Kunstvereinie, a od roku 1873 jego obrazy pojawiały się także na wystawach krajowych: w Krakowie, we Lwowie i w Warszawie.


Podatki i opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.