Akt kobiecy

Prezentowana praca to ciekawy przykład wcale nieczęstego w twórczości Terlikowskiego gatunku. Malarz kojarzony jest przede wszystkim z portretem i z pejzażem. W obu dziedzinach wypracował swój osobny styl. Posługiwał się grubo (szpachlą) nakładaną farbą. W każdym z tych gatunków to techniczne rozwiązanie ma inny "ciężar". Szczególnie ciekawe wydaje się właśnie w akcie. Może tu nasuwać skojarzenia z pracą rzeźbiarza, który rzeźbi ciało w glinie.
Interesujące jest również miejsce, jakie prezentowany akt zajmuje w historii malarstwa europejskiego - poprzez nawiązanie do jednego z najważniejszych jego płócien, "Wenus" Diego Velàzqueza (1648-50, National Gallery, Londyn). U hiszpańskiego mistrza, dzięki lustru trzymanemu przez boskiego pomocnika, można dostrzec twarz przedstawionego pośrodku ciała bogini. Ciało u Terlikowskiego tonie w falach farby - niewidoczna dla widza twarz zdaje się jednak zwracać ku czemuś. Jeśli mamy do czynienia ze świadomą grą z malarską tradycją Velasquezowego przedstawienia, to takim nawiązaniem Terlikowski dołącza do plejady klasyków współczesnego malarstwa. Do "Wenus" w sposób czytelny odwoływali się w swoich kompozycjach m.in. Auguste Renoir, Marc Chagall czy Vincnent van Gogh.

Podróżował wiele po świecie (odwiedził Indie, Australię, Nową Zelandię, północną Afrykę) oraz po Europie - był w Anglii, Hiszpanii, Francji i Włoszech. Prawdopodobnie studiował w akademii w Monachium i u J.P.Laurensa w Paryżu. Od ok. 1911 roku zamieszkał na stałe w Paryżu. Malował pejzaże (owerniackie, bretońskie, hiszpańskie, paryskie, weneckie, północnej Afryki), portrety (m. in. dr W. Kopaczewskiego, B. Biegasa, A. Bourdelle'a) i martwe natury. Debiutował w Paryżu wystawą indywidualną w galerii Bernheim-Jeune w 1900 roku (wystawy indywidualne artysty w tej galerii odbyły się także w 1913, 1916, 1917, 1929 oraz w 1973 wystawa retrospektywna) i tam przede wszystkim prezentował swoje prace - w Galerie La Boîtie (1920 r.), Jean Charpentier (1927 r.), Galerie Barreiro (1931 r.), na Salonie Jesiennym (1912 - 1913) oraz na licznych wystawach grupowych, w tym także organizowanych przez środowisko polskie. Wystawiał także w Warszawie, Poznaniu i Brukseli. W 1920 roku został odznaczony Legią Honorową. Malarstwo Terlikowskiego charakteryzuje się silnymi, nasyconymi kolorami oraz grubą fakturą nakładaną szpachlą. Jego dzieła znajdują się m.in. w muzeach w Troyes, Bordeaux, Clermont-Ferrand, Lyon, Marsylii, Villeneuve-sur-Lot, Tananarive (Madagaskar), Zbiorach Artystycznych Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu oraz licznych kolekcjach prywatnych we Francji.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.