BAZYLIKA ŚW. MARKA W WENECJI

Ten przyjaciel Amadeo Modiglianiego wiele podróżował, poznawał miasto tak, jak człowieka. Stopniowo zaprzyjaźniał się z nim, oddając w swoich pejzażach cechy najbardziej charakterystyczne miejsca. Przykładem takiego właśnie osobistego podejścia malarza do miasta jest przedstawienie Placu św. Marka w Wenecji. To słynne i lubiane przez artystów miejsce Terlikowski pokazuje skąpane w szarej mgle deszczowego dnia. Widzimy bazylikę namalowaną rozwibrowanymi szarościami, błękitami, które przełamane zostają przez róże i czerwienie. Odbijające się w płycie placu refleksy bazyliki oraz szare niebo wskazują na deszczową porę. Nietypowość tego przedstawienia pogłębiona zostaje przez ekspresję malarską wyrażoną poprzez grube, impastowe nakładanie farby na płótno.

Włodzimierz TERLIKOWSKI (1873-1951)
Malarz związany ze środowiskiem École de Paris. Studiował w Monachium i w Paryżu. Dużo podróżował. Odwiedził Anglię, Hiszpanię, Francję, Włochy, był w Indiach, północnej Afryce, Australii i Nowej Zelandii. Zadebiutował w 1900 roku w Paryżu indywidualną wystawą w galerii Bernheim-Jeune. Od roku 1911 roku na stałe mieszkał w stolicy Francji, gdzie uczestniczył w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Jego dzieła znajdują się m.in. w muzeach w Troyes, Bordeaux, Clermont-Ferrand, Lyon, Marsylii, Villeneuve-sur-Lot, Tananarive (Madagaskar), Zbiorach Artystycznych Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu oraz licznych kolekcjach prywatnych we Francji.