Hiszpańska tancerka

Prezentowany portret Włodzimierza Terlikowskiego ukazuje kobietę o wyrazistych, ciemno zarysowanych oczach i brwiach, ubraną w kontrastującą z rysami twarzy jasną suknię oraz białą mantillę - koronkową chustę, która była elementem tradycyjnego stroju hiszpańskiego - misternie udrapowaną na czubku głowy. Wskazuje ona na wyższy stan społeczny portretowanej, ponieważ jedynie kobiety zamożne mogły sobie pozwolić na to kosztowne okrycie głowy. Biała mantilla noszona była podczas świąt kościelnych, walk byków oraz zaręczyn. Zamówiony portret mógł upamiętnić tak ważną uroczystość, jaką były zaręczyny. W tradycyjnej mantilli ukazał swoją narzeczoną Olghę Kholovą Pablo Picasso, który obracał się w tym okresie w podobnych kręgach towarzyskich, co Włodzimierz Terlikowski.
Portret charakteryzuje się jasną i świetlistą tonacją; paletę barwną zdominowały nakładane impastowo: biel, żółcień, blady róż oraz błękit. Terlikowski ukazał kobietę samą, rozbrajająco szczerą, na gładkim tle. Jej twarz przedstawił niemalże drobiazgowo - zważywszy na jego zwykle "zamaszysty" sposób malowania. Kontur postaci został nonszalancko nakreślony pewnymi pociągnięciami szpachli. Krytycy dostrzegali analogię między rozmachem, z którym Terlikowski nakładał farbę, a prowadzonym życiem. W sposobie nakładania farby upatrywali także impulsywności jego charakteru.

Podróżował wiele po świecie (odwiedził Indie, Australię, Nową Zelandię, północną Afrykę) oraz po Europie - był w Anglii, Hiszpanii, Francji i Włoszech. Prawdopodobnie studiował w akademii w Monachium i u J.P.Laurensa w Paryżu. Od ok. 1911 roku zamieszkał na stałe w Paryżu. Malował pejzaże (owerniackie, bretońskie, hiszpańskie, paryskie, weneckie, północnej Afryki), portrety (m. in. dr W. Kopaczewskiego, B. Biegasa, A. Bourdelle'a) i martwe natury. Debiutował w Paryżu wystawą indywidualną w galerii Bernheim-Jeune w 1900 roku (wystawy indywidualne artysty w tej galerii odbyły się także w 1913, 1916, 1917, 1929 oraz w 1973 wystawa retrospektywna) i tam przede wszystkim prezentował swoje prace - w Galerie La Boîtie (1920 r.), Jean Charpentier (1927 r.), Galerie Barreiro (1931 r.), na Salonie Jesiennym (1912 - 1913) oraz na licznych wystawach grupowych, w tym także organizowanych przez środowisko polskie. Wystawiał także w Warszawie, Poznaniu i Brukseli. W 1920 roku został odznaczony Legią Honorową. Malarstwo Terlikowskiego charakteryzuje się silnymi, nasyconymi kolorami oraz grubą fakturą nakładaną szpachlą. Jego dzieła znajdują się m.in. w muzeach w Troyes, Bordeaux, Clermont-Ferrand, Lyon, Marsylii, Villeneuve-sur-Lot, Tananarive (Madagaskar), Zbiorach Artystycznych Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu oraz licznych kolekcjach prywatnych we Francji.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.