San Giorgio Maggiore w Wenecji

POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Warszawa

„Można go zobaczyć przechadzającego się po Placu św. Marka, przy weneckim wybrzeżu czy przy skromnych strumieniach. Rozkłada tam sztalugi i od samego rana aż do zmierzchu, nie myśląc o niczym innym niż o malowaniu, zapominając o jedzeniu, stara się oddać barwami, które kruszy i uciera, fenomen lokalnego światła. W ten sposób wykańcza swoją paletę i wykańcza siebie: po skończonym dniu pracy staje się, aby użyć jego własnego określenia, zupełnie wyczerpany”.

Zimą 1925 roku Włodzimierz Terlikowski po raz kolejny odbył podróż do Wenecji, w której pozostał dobre sześć miesięcy. Do Włoch pojechał kierowany wewnętrznym porywem, gdyż co mogłoby wytłumaczyć pozostawienie paryskiej pracowni, która przynosiła coraz większe sukcesy? Wraz z żoną wynajmował niewielki pensjonat z widokiem na lagunę. Podobno codziennie wypożyczał niewielką gondolę, poświęcając całe poranki na obserwowanie miasta. Było to nie lada wyzwanie – artysta wybrał celowo najzimniejsze miesiące w roku, aby móc spokojnie spoglądać na wyciszone miasto, które działało na wyobraźnię wielu znakomitych artystów. Urzeczony magicznym krajobrazem Wenecji tworzył tak intensywnie, iż w 1926 Scuola Grande di San Giovanni Evangelista zorganizowała indywidualną wystawę artysty.
Prezentowany pejzaż ukazujący wyspę San Giorgio w Wenecji malowany był na lądzie, gdyż można dokładnie określić miejsce, w którym artysta umieścił sztalugi. Punktem obserwacyjnym stała się kolumnada Pałacu Dożów. Rozciąga się z niej wspaniały widok na lazurowe wody laguny oraz pobliską wyspę San Giorgio, na której znajdowało się dawniej opactwo Benedyktynów. Wraz z upływem czasu, na miejscu dawnego kościoła wybudowano dostojną bazylikę zaprojektowaną przez czołowego włoskiego architekta, Andreę Palladia. Podczas okupacji napoleońskiej opactwo uległo kasacie, a wyspę przekształcono w garnizon wojskowy. Obecnie mieści się tam Fondazione Cini zajmująca się przywróceniem świetności wyspie oraz konserwacją tamtejszych zabytków.

Na formację artysty wpłynęły liczne podróże, m.in. do Anglii, Hiszpanii, Francji i Włoszech, lecz także do Indii, Australii, Nowej Zelandii czy północnej Afryki. Kształcił się w Monachium i paryskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jean-Paula Laurensa. W 1911 roku zamieszkał na stałe w Paryżu, stając się ważną postacią w życiu polskiej kolonii artystycznej nad Sekwaną. Prace artysty cieszyły się epoce znacznym powodzeniem. Eksponowano je na licznych wystawach indywidualnych, przede wszystkim w prestiżowej paryskiej Galerie Bernheim-Jeune, a także zbiorowych – we Francji, Włoszech, Belgii czy Polsce. Malarstwo Terlikowskiego charakteryzuje się silnymi, nasyconymi kolorami oraz grubą fakturą nakładaną szpachlą. Malował pejzaże, portrety i przeważające w jego dorobku martwe natury. Prace artysty znajdują się licznych kolekcjach publicznych we Francji.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.