Projekt Plakatu na 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości

Oferowany plakat autorstwa Wojciecha Fangora stanowi doskonały przykład na wszechstronność twórcy, którego malarskie, pełne barw i wibracji optycznej przedstawienia osiągają rekordowe ceny na rynku aukcyjnym. Artysta w swoich plakatach stosował te same środki artystyczne, których używał w malarstwie, jak kontrastowe barwy, uproszczone i ekspresyjne figury i linie. Wojciech Fangor jest uznawany za współtwórcę Warszawskiej Szkoły Plakatu. W latach 50. XX wieku stworzył ponad 100 kompozycji uwiecznionych na drukach ulotnych, które poza kunsztem twórcy stanowiły niekiedy odzwierciedlenie nastrojów społecznych epoki. Przy tworzeniu plakatów współpracował między innymi z Henrykiem Tomaszewskim. Rysunki Fangora były publikowane w dzienniku „Życie Warszawy”. Ponadto projektował dekoracje teatralne, jak również monumentalne kompozycje do miejsc użyteczności publicznej, jak na przykład wnętrze kawiarni Toru Wyścigów Konnych na Służewcu w Warszawie. Artysta podjął współpracę z architektami, między innymi Stanisławem Zamecznikiem czy Oskarem Hansenem. Właśnie dzięki tej działalności Wojciech Fangor zainteresował się „przestrzenią” jej oddziaływaniem na człowieka, potencjalnego widza jego obrazów, co stanowi podwaliny do teoretycznych wyznaczników dla jego „optycznych” obrazów. W 1961 roku Wojciech
Fangor wyjechał do Stanów Zjednoczonych, skąd wrócił dopiero w 1999 roku. Podczas pobytu na emigracji wziął udział w konkursie ogłoszonym przez Stowarzyszenie Polskich Artystów Grafików-Projektantów na wykonanie projektu plakatu dla uczczenia 70-tej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Jury pod przewodnictwem prof. Stefana Gierowskiego przyznało jedną, przewidzianą
regulaminem nagrodę - Wojciechowi Fangorowi. Jednak plakat ten nigdy nie został zrealizowany. Natomiast opublikowano go na okładce wydawnictwa „Projekt. Sztuka wizualna i projektowanie” nr 1’89/184 (zdj.) W późniejszym czasie, z okazji 100 rocznicy odzyskania niepodległości, plakat doczekał się wydania, ale według przekazów, tylko w dwóch egzemplarzach. Jednym z nich jest oferowana kompozycja, o tyle ważna, że artysta osobiście naniósł poprawki na odbitce oraz sygnował dzieło, co zostało uwiecznione na fotografii.