Napoleon pod Somosierrą, po 1910 r.

POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Niemcy

LITERATURA:
- porównaj: Kazimierz Olszański, Wojciech Kossak, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1976, poz. 54 (szkic do panoramy „Somosierra: Szwoleżer gwardii polskiej, 1910)

Wojciech Kossak kontynuował, ale też współtworzył wielką tradycję sztuki XIX wieku – malarstwa historycznego i batalistycznego, nawiązującego do mitów polskiego oręża. Artyści doby zaborów przedstawiali radosne chwile narodowych zwycięstw, malując „ku pokrzepieniu serc”. Niekiedy obrazowali bitwy przegrane, próbując naświetlić złożoność historii. Podobnie jak artyści doby romantyzmu – January Suchodolski i Piotr Michałowski – Kossak zrealizował serię obrazów przedstawiających szarżę trzeciego szwadronu 1. Pułku Szwoleżerów Gwardii Cesarskiej, która miała miejsce 30 listopada 1808. Dzięki bohaterskiemu atakowi nieco ponad 100 polskich szwoleżerów wąwóz Somosierra stanął otworem przed wojskami Napoleona, co umożliwiło im marsz na Madryt. Polacy w ciągu kilku minut rozgromili kilka tysięcy żołnierzy hiszpańskich, a ich akcja stała się jedną z żywotnych legend polskiego oręża XIX stulecia. Kossakowie, tworząc dzieła związane z Somosierrą, nawiązywali do wielkich malarzy przeszłości, którzy podejmowali ten sam temat, spopularyzowany w Europie przez Horacego Verneta. W prezentowanym dziele artysta przedstawił na pierwszym planie szwoleżera gwardii polskiej, w tle zaś umieścił postać Napoleona ze sztabem, którzy przypatrują się szarży. Sztalugowe obrazy Kossaka nawiązujące do szarży pod Somosierrą stanowią pokłosie jego pracy nad panoramą przedstawiającą to wydarzenie historyczne. Malarz, wspólnie z Michałem Gorstkinem Wywiórskim, rozpoczął prace nad malowidłem w 1899. Artyści nawet wybrali się do Hiszpanii celem odbycia badań terenowych i wykonania szkiców. Rosyjska cenzura jednak nie pozwoliła na zrealizowanie dzieła w Warszawie. Wystawa szkiców do panoramy odbyła się w Warszawskiej Zachęcie w 1901.

Był synem i uczniem Juliusza Kossaka, ojcem Jerzego, także malarza oraz poetki Marii Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej i pisarki Magdaleny Samozwaniec. Kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, Akademii monachijskiej oraz w Paryżu. W latach 1895-1902 przebywał głównie w Berlinie, gdzie pracował dla cesarza Wilhelma II; malował też dla dworu Franciszka Józefa II. Wiele podróżował, m.in. do Hiszpanii i Egiptu. W późniejszych latach kilkakrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych, realizował zamówienia portretowe. W 1913 roku był mianowany profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Był współautorem panoram: Racławice (1893-94), Berezyna (1895-96), Bitwa pod piramidami (1901) oraz szkiców do niezrealizowanej Samosierry (1900) Był niezrównanym malarzem scen batalistycznych i historycznych. Gloryfikował w nich wojsko polskie: ułanów, szwoleżerów, legionistów. Doskonale opanował sztukę malowania koni.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.