Portret Feliksa Stojowskiego na koniu, 1916 r.

POCHODZENIE:
- prezent od artysty dla portretowanego
- kolekcja spadkobierców portretowanego, Polska


Kiedy wybuchała I wojna światowa, sześćdziesięcioletni wówczas Wojciech Kossak był powszechnie cenionym batalistą, znającym wojsko przede wszystkim od strony wizualnej - rozkoszował się manewrami i paradami oraz barwą polskich mundurów i odznak. 1914 rok jest czasem przełomowym, w którym artysta w stopniu oficera ordynansowego po raz pierwszy udaje się na front, gdzie z przerwami służy do 1918 roku. Jedno z pierwszych zdjęć Wojciecha Kossaka w austriackim mundurze przedstawia poważne oblicze artysty, który paletę malarską wymienił na szablę. Podczas wojennej tułaczki, wpierw w służbie armii austriackiej, następnie dzięki nieustępliwym prośbom - w szeregach polskiej armii, Kossak nie rozstawał się jednak z paletą, przedstawiając tym razem rzeczywiste wojsko. Wkrótce ten "malarz-żołnierz", jak zwykł siebie dumnie określać Kossak, powie: "Wojna... ohydna rzecz". Obrazy z okresu I wojny światowej, które malowane są sugestywnie i pewnie, stanowią szeroką panoramę, w skład której wchodzą utarczki, patrole, rekonesanse i pobudki, pogonie i pościgi. Ważną rolę odgrywał w niej także portret konny dowódców i zaprzyjaźnionych wojskowych.
Prezentowaną pracę, pochodzącą z 1916 roku, Kossak malował prawdopodobnie przebywając na froncie. Obraz przedstawia kawalerzystę Feliksa Stojowskiego, późniejszego porucznika II pułku szwoleżerów Wojska Polskiego oraz dziedzica pokaźnego majątku w przysiółku Otfinowa w okolicach Tarnowa. Portret był podarunkiem wręczonym Stojowskiemu przez Kossaka w podzięce za przyjacielską przysługę wyświadczoną malarzowi. W zwyczaju Kossaka było obdarowywanie kolegów z frontu takimi podarkami, czym zjednywał sobie ich sympatię. Dzięki temu wyrabiał sobie i innym dogodniejsze warunki służby oraz przeróżne zwolnienia.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.