Portret Feliksa Stojowskiego na koniu, 1916 r.

POCHODZENIE:
- prezent od artysty dla portretowanego
- kolekcja spadkobierców portretowanego, Polska

Prezentowaną pracę, pochodzącą z 1916 roku, Wojciech Kossak prawdopodobnie malował przebywając na froncie. Obraz przedstawia kawalerzystę Feliksa Stojowskiego, późniejszego porucznika II pułku szwoleżerów Wojska Polskiego oraz dziedzica pokaźnego majątku w przysiółku Otfinowa w okolicach Tarnowa. Portret był podarunkiem wręczonym Stojowskiemu przez Kossaka w podzięce za przyjacielską przysługę wyświadczoną malarzowi. W zwyczaju Kossaka było obdarowywanie kolegów z frontu takimi podarkami, czym zjednywał sobie ich sympatię. Dzięki temu wyrabiał sobie i innym dogodniejsze warunki służby oraz przeróżne zwolnienia.
Kompozycja utrzymana jest w chłodnej kolorystyce, przeważają zielenie, nasycone brązy i szarości rozjarzone smugami bieli. Bohater obrazu znajduje się na wrzosowisku, a w tle majaczy para iglaków. Jeździec dumnie dosiada dostojnego gniadego konia zdecydowanie trzymając lejce, a w lewej dłoni dzierżąc bacik. Praca oddaje mistrzostwo Kossaka w przedstawianiu człowieka w głębokim sojuszu z koniem, towarzyszem codziennych i heroicznych chwil, a zarazem w tworzeniu głębokiego portretu psychologicznego przedstawionej osoby, za pomocą swobodnego i pewnego duktu pędzla. Prezentowany obraz przywodzi na myśl powstały w tym samym roku portret konny generała Stanisława Hallera, który obecnie znajduje się w Muzeum Polskim w Rapperswilu w Szwajcarii.

Był synem i uczniem Juliusza Kossaka, ojcem Jerzego, także malarza oraz poetki Marii Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej i pisarki Magdaleny Samozwaniec. Kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, Akademii monachijskiej oraz w Paryżu. W latach 1895-1902 przebywał głównie w Berlinie, gdzie pracował dla cesarza Wilhelma II; malował też dla dworu Franciszka Józefa II. Wiele podróżował, m.in. do Hiszpanii i Egiptu. W późniejszych latach kilkakrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych, realizował zamówienia portretowe. W 1913 roku był mianowany profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Był współautorem panoram: Racławice (1893-94), Berezyna (1895-96), Bitwa pod piramidami (1901) oraz szkiców do niezrealizowanej Samosierry (1900) Był niezrównanym malarzem scen batalistycznych i historycznych. Gloryfikował w nich wojsko polskie: ułanów, szwoleżerów, legionistów. Doskonale opanował sztukę malowania koni.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.