Portret płk. Konstantego Przezdzieckiego, 1934 r.

LITERATURA:
- K. Olszański, Wojciech Kossak, wyd. IV popr. i uzup., Wrocław [ i in.] 1990, poz. 352 (il.)
- fotografia pracowni artysty w Hotelu Bristol w Warszawie, na sztalugach "Rapsodia ułańska" oraz "Portret płk. Konstantego Przezdzieckiego", 1935, reprodukowana w: K. Olszański, Wojciech Kossak, wyd. IV popr. i uzup., Wrocław [ i in.] 1990, s. 46, fig. 46


Reprezentacyjne malarstwo portretowe stanowiło istotną gałąź twórczości Wojciecha Kossaka. Stworzył popularne wizerunki marszałka Józefa Piłsudskiego oraz prezydenta Ignacego Mościckiego. Szczególnie chętnie portretowali się u niego arystokraci, ziemiaństwo, często też inteligencja, lecz przede wszystkim oficerowie odrodzonej Rzeczypospolitej. Artysta wypracował pewien wojskowy typ portretu w ramach, na którego pierwszym planie sytuował w półpostaci modela w mundurze. Portretowany zazwyczaj trzyma uprząż konia, a w tle majaczy nizinny pejzaż, często z kurtyną lasu. W prezentowanej kompozycji autor powtórzył wskazane rozwiązanie. Obraz przedstawia pułkownika Konstantego Przezdzieckiego (1879-1966), od 1922 dowódcę 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich we Lwowie, następnie komendanta Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu (do 1926). Bohater dzieła był także dobrze prosperującym gospodarzem i przedsiębiorcą. Należał do największych właścicieli ziemskich w międzywojniu. Po I wojnie światowej zmodernizował rodzinny majątek Woropajewo na Wileńszczyźnie, co przyniosło rozgłos miejscowości, a także wybudował Hotel Polonia Palace w Warszawie (1913).

Był synem i uczniem Juliusza Kossaka, ojcem Jerzego, także malarza oraz poetki Marii Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej i pisarki Magdaleny Samozwaniec. Kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, Akademii monachijskiej oraz w Paryżu. W latach 1895-1902 przebywał głównie w Berlinie, gdzie pracował dla cesarza Wilhelma II; malował też dla dworu Franciszka Józefa II. Wiele podróżował, m.in. do Hiszpanii i Egiptu. W późniejszych latach kilkakrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych, realizował zamówienia portretowe. W 1913 roku był mianowany profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Był współautorem panoram: Racławice (1893-94), Berezyna (1895-96), Bitwa pod piramidami (1901) oraz szkiców do niezrealizowanej Samosierry (1900) Był niezrównanym malarzem scen batalistycznych i historycznych. Gloryfikował w nich wojsko polskie: ułanów, szwoleżerów, legionistów. Doskonale opanował sztukę malowania koni.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.