RÓŻOWE DACHY, 1996

Studiował malarstwo na krakowskiej akademii u Władysława Jarockiego, Kazimierza Sichulskiego i Fryderyka Pautscha (1936-39). Po wojnie pracował jako wykładowca tejże akademii. Miał 12 wystaw indywidualnych. Brał ponadto udział w licznych wystawach okręgowych i ogólnopolskich, a także za granicą (Wiedeń, Oslo, Bergen, Praga, Bratysława, Berlin). Otrzymał Nagrodę Miasta Krakowa (1985), Nagrodę 700-lecia Nowego Sącza (1985) oraz Nagrodę Wojewody Krakowskiego (1997). Henryk Waniek tak opisywał swoje wrażenia po obejrzeniu wystawy malarstwa Kowalewskiego w liście do artysty: "Przede wszystkim malarstwo - to słowo czasem z ironią obracam na języku - nagle ożyło. Ręka malarza - drugi z obiektów, o których nie myślę przyja¼nie - w Pańskich rękach uzyskuje wszelką powagę. Kolor, który jest dla mnie albo złem koniecznym malowania, albo uroczym makijażem, nagle w Pańskim malarstwie odzyskuje zapomniane sensy. Pańskie ogrody; pejzaże górskie (…); wernisaże; poeta i krytyk; rozmowy - to głębokie wskazówki jak należy łączyć formę malarską z przesłaniem idei, treści. Wyszedłem z tej wystawy z czymś wspaniale pojednany. Wzbogacony. I jakby trochę zakochany w czymś - nie wiem w czym, ale samo uczucie jest pociągające" (Zbigniew Kowalewski. Malarstwo. Katalog wystawy, Pałac Sztuki TPSP w Krakowie, luty - marzec 1998).