Koń (seria kalendarzowa), 2000 r.

Zbigniew Rogalski przez galerników jest określany mianem "reżysera obrazów". Do tworzenia narracyjnych, złożonych pod względem treści kompozycji wykorzystuje zarówno doświadczenie fotograficznych ujęć, jak i techniczną sprawność warsztatu malarskiego. Swoje prace Rogalski często realizuje seriami, wykorzystując motywy gatunkowe znane z malarstwa dawnego, takie jak portrety i pejzaże. Często też, autotelicznie, podejmuje temat malarstwa rozumianego jako dyscyplina sztuki - poddaje je krytycznej refleksji i historycznej analizie. Według galerii Raster, z którą od lat związany jest Rogalski, w realizacjach twórcy "powierzchnia obrazu staje się na krótką chwilę ekranem wyświetlającym obsesje, lęki lub olśnienia naszej świadomości". Według krytyczki sztuki, Amélie von Heydebreck, "O wielkości sztuki Rogalskiego świadczy to, że od bez mała dziesięciu lat krąży on wciąż wokół jednego i tego samego pytania, przy czym mimo tej koncentracji i samoograniczenia nieomal eseistycznie rozpracowuje wielkie tematy współczesne teorii obrazu. Chodzi tu o grę z płaszczyznami rzeczywistości, o rolę współczesnego artysty i widza, równocześnie zaś ciągle o pytanie, w jaki sposób malarstwo może się potwierdzić jako medium sceptyczne, ale także, w jaki sposób sama jednostka może się potwierdzić w ramach współczesnych dyskursów o tożsamości. Przez twórczość Rogalskiego przewija się jedno proste i wielkie pytanie:
Gdzie jestem Ja?" (Paralaksa. Spojrzenia Zbigniewa Rogalskiego, katalog wystawy, [red.] Jarosław Lubiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, 28.10.2010-30.01.2011, Łódź 2012, s.7).

W 1999 artysta obronił dyplom na Wydziale Malarstwa ASP w Poznaniu, w latach 2000-02 współpracował z Hubertem Czerepokiem. Artyści tworzyli duet MAGISTERS. W 2001 roku został laureat I nagrody w konkursie malarskim im. Gepperta we Wrocławiu, a w 2002 wyjechał na stypendium do Norwegii. W 2006 roku współpracował z Michałem Budnym. Aktualnie mieszka i pracuje w Warszawie.