Bez tytułu, około 1963 r.

Samobójcza śmierć artysty w wieku zaledwie 39 lat nie pozwala zapomnieć o cenie, jaką wybitnie zdolne i wybitnie wrażliwe jednostki płacą za zbyt intensywne odczuwanie rzeczywistości. Prezentowana praca powstała zaledwie rok przed przedwczesnym odejściem artysty. Oryginalność malarstwa Tymoszewskiego wynikała z niezwykłej żarliwości i emocjonalnego posługiwania się środkami formalnymi. Jego ekspresyjne kompozycje, nasuwające skojarzenia z organiczną tkanką i procesami biologicznymi, porównywane bywały niekiedy do prac Jana Lebensteina oraz obrazów Jacka Sienickiego czy Jacka Sempolińskiego - artystów, dla których znaczenie prymarne miały emocje. Bardzo dobrze charakteryzuje jego malarstwo anonimowy recenzent "Przeglądu Kulturalnego": "Duże płótna pokryte jakby 'tkanką mięsa, żył, ścięgien'. Koloryt stężałej krwi, metalicznego połysku błon zwierzęcych, zieleniejących włókien, obnażonych mięśni. Tragiczne, obsesyjne malarstwo. Krzyk ujęty w okowy konwencjonalnych i nieistotnych dla tego malarstwa sposobów komponowania obrazu. (...) Jest w tym malarstwie wewnętrzne wrzenie, gorączka twórcza, jest temperament Soutine'a, jest rembrandtowska cielesność (...)".

W 1952 roku uzyskał dyplom u Jana Cybisa na ASP w Warszawie. Początkowo malował realistyczne obrazy bliskie koloryzmowi (Pejzaż z Suffczyna, ok. 1948). W 2. poł. lat 50., zafascynowany sztuką informel, zaczął tworzyć inspirowane naturą kompozycje abstrakcyjne, odznaczające się nasyconą kolorystyką oraz grubo modelowaną fakturą (Pejzaż błękitny, 1961). W ostatnich latach życia malował pełne dramatycznej ekspresji obrazy figuratywne (Koń, 1962, Mięso, 1963). Od roku 1955 był nauczycielem malarstwa i rysunku w Państwowym Liceum Techniki Teatralnej w Warszawie. W 1958 roku w Warszawie, w salach wystawowych dawnego IPS odbyła się jedyna za życia Tymoszewskiego indywidualna wystawa jego prac. W 1959 roku uczestniczył w III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i w Wystawie Malarstwa Nowoczesnego w Jugosławii. W 1963 roku w Galerii Sztuki ZPAP odbyła się pośmiertna wystawa dzieł Tymoszewskiego z lat 1960-63. W 30-lecie śmierci artysty zorganizowano w warszawskiej Zachęcie retrospektywną wystawę jego twórczości.


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite".