GÓRALKA, po 1910

Zefir Ćwikliński ukończył Gimnazjum we Lwowie. Następnie przez rok był słuchaczem Wydziału Filozofii na Uniwersytecie Jana Kazimierza. W latach 1887 - 1889 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, najprawdopodobniej u F. Cynka i W. Łuszczkiewicza. Wymieniany jest również jako uczeń F. Szynalewskiego i I. Jabłońskiego. W 1893 po otrzymaniu stypendium studiował w Akademii Wiedeńskiej, u malarza historycznego i portrecisty Ch. Griepenklerla. Po powrocie do kraju był nauczycielem rysunku w Brodach i Jarosławiu. W 1898 wyjechał na półtora roku do Włoch i Dalmacji. W 1908 osiadł w Zakopanem.
Tworzył dzieła o treści symbolicznej pod silnym wpływem W. Podkowińskiego. Wystawiał w krakowskim TPSP w 1892 i 1893, 1894, a także we Lwowie. Zamieszczał ilustracje w lwowskim dwutygodniku "Faun". Od około 1897 zaczął interesować się pejzażem. Po powrocie z Dalmacji rozpoczął systematyczne studia przyrody, wyjeżdżając w okresach letnich w okolice Lwowa. Od czasu osiedlenia się w Zakopanem stał się malarzem Tatr.
Z tego okresu właśnie pochodzi prezentowany obraz. Na tle Tatr sportretowana została w stroju góralskim młoda kobieta. Ubrana w tradycyjny ludowy kubrak nałożony na białą koszulę z luźnymi rękawami, związany u dołu gorsetu wielką kokardą, spódnicę w dekoracyjny wzór kwiatowy i chustę przewiązana na głowie, stanowi mocny intensywny punkt kolorystyczny w centrum obrazu. Za nią widoczne jest ogrodzenie zagrody. Dalej zamykając całość kompozycji rozpościerają się wysokie granie, oświetlone słońcem.