Bez tytułu, lata 60. XX w. r.

Zofia Rydet to jedna z najwybitniejszych postaci polskiej fotografii. Doświadczenie w sztuce zdobywała dzięki własnej wytrwałości i zaangażowaniu. Choć marzyła o studiach na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, to pod wpływem rodziców musiała rozpocząć naukę w Wyższej Szkole Gospodarczej w Snopkowie pod Lwowem. Po uzyskaniu dyplomu zajmowała się nauczaniem i prowadzeniem niewielkiego sklepiku papierniczego, jednak to sztuka była jej najbliższa.
Artystka zainteresowała się fotografią w latach 50. Wtedy kupiła swój pierwszy aparat Exacta, zapisała się na kursy fotograficzne w katowickim ZPAF-ie, a w 1955 nawiązała kontakt z Gliwickim Towarzystwem Fotograficznym. Przełomowa okazała się dla niej ekspozycja „Rodziny człowieczej” Edwarda Steichena zaprezentowana w Polsce w 1959, którą wraz ze swoim przyjacielem i mentorem Jerzym Lewczyńskim zdecydowała się odwiedzić w Warszawie aż dwukrotnie. Od tej chwili, fotografia już nigdy nie zniknęła z życia artystki.
W swojej wczesnej twórczości Rydet inspirowała się pracami Lewczyńskiego oraz Beksińskiego. Dopiero w latach 70., jako dojrzała kobieta, w pełni rozwinęła autorską koncepcję niezwykle rozbudowanego cyklu, tzw. „zapisu socjologicznego”. Portretami psychologicznymi, poprzez które dokumentowała proste życie ludzi na tle wnętrz ich domów zajmowała się aż do swojej śmierci w 1997. Równocześnie podejmowała się mniejszych realizacji, m.in. konceptualnego cyklu “Nieskończoność dalekich dróg” z 1980. Ostatnią ważną serią stała się realizowana na przełomie lat 80. i 90. “Suita śląska”. Były to kolaże i fotomontaże, zawierające nawiązania do wcześniejszych fotografii, które artystka skomponowała na kształt ludowych przedstawień sakralnych, z kwiatami polnymi, materiałami, wycinkami z gazet. Prace Zofii Rydet znajdują się w najważniejszych zbiorach polskich, w tym: Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Śląskim w Katowicach, Muzeum Fotografii w Krakowie, a także Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Centre Georges Pompidou w Paryżu, Museum of Modern Art w Kioto i National Museum of Photography, Film and Television w Bradford.

Fotografią zainteresowała się w latach 50 - tych XX w. Od 1955 r. związana z Gliwickim Towarzystwem Fotograficznym. Inspirowała się reportażem, makrofotografią oraz pracami twórców nowoczesnych – m.in. Jerzego Lewczyńskiego i Zdzisława Beksińskiego. Autorka wielu cyklów (m.in. „Zapis socjologiczny”) i fotomontaży. Jej prace to przede wszystkim psychologiczne portrety mieszkańców polskiej wsi. Uczestniczka kilkuset wystaw i zdobywczyni kilkudziesięciu nagród.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.