PEJZAŻ ZIMOWY Z KOŚCIOŁEM ALBERTYNÓW W ZAKOPANEM, przed 1920 r.

Zofia Stankiewicz - malarka i graficzka. Naukę rysunku rozpoczęła w latach 1876-77 w Charkowie, u pejzażysty J. J. Schreidera, korzystając z wzorów malarstwa pejzażowego Szyszkina. Następnie od 1878 r. uczyła się w prywatnej pracowni W. Gersona w Warszawie. W 1880 r. wyjechała do Paryża i kontynuowała studia w Académie Julian, pod kierunkiem Tony Robert-Fleur`ego, Paula Delaroche`a, Williama Adolphe`a Bouguereau i Jean-Pierre Laurensa. Studia w Akademii dały jej solidne podstawy warsztatu malarskiego. W 1883 r. powróciła do Warszawy, gdzie uzupełniała studia w pracowniach M. Kotarbińskiego, K. Krzyżanowskiego i K. Stabrowskiego. Współpracowała z redakcjami Tygodnika Ilustrowanego, Kłosów, Bluszczu i Wędrowca. Żywo uczestniczyła w życiu artystycznym. Wystawiała w Zachęcie. Krytycy chwalili jej subtelność, finezję kreski i wielką świeżość widzenia, doceniając zwłaszcza zalety rysunku. Dorobek artystki przepadł w czasie wojny w 1939 r. Tematyką jej prac, znanych głównie z recenzji, był przede wszystkim pejzaż - krajobraz Ukrainy, nastrojowe widoki pól z łanami pszenicy, oblane księżycowym światłem chaty, dwory wśród drzew, a także krajobraz Pomorza oraz architektura miejska - Warszawa, Kraków.