Światowit z teki Bożki Słowiańskie, 1917 r.

LITERATURA:
- Sztuka Młodej Polski: Biuro Wystaw Artystycznych w Sopocie i Muzeum Narodowe w Krakowie. wstęp: Helena Blum, oprac. Zofia Alberowa i in.. Sopot - Kraków: Biuro Wystaw Artystycznych w Sopocie, Muzeum Narodowe w Krakowie. 1965. kat. 322
- Maria Grońska. Grafika w książce, tece i albumie. Polskie wydawnictwa artystyczne i bibliofilskie z lat 1899-1945. Wrocław - Warszawa - Kraków: Zakł. Narodowy im. Ossolińskich. 1994. poz. 534
- Zofia Stryjeńska 1891 - 1976. Wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie, październik 2008 - styczeń 2009. red. nauk. Światosław Lenartowicz. Kraków. 2008. kat. V.I.2.

Praca pochodzi z teki wydanej przez Warsztaty Krakowskie w 1918 r., odbitej w Zakładzie Litograficznym Aureliusza Pruszyńskiego, zawierającej: okładkę litografowaną, tekturową (63 x 43,5), spis zawartości (1. Światowit, 2. Dziedzilja, 3. Radegast, 4. Trygław, 5. Pogoda, 6. Swarog z Radogoszczy, 7. Boh, 8. Marzanka, 9. Wyrwas z Rugii, 10. Dydek, 11. Weles, 12. Kupało (Słońce), 13. Lubin (Wilczek), 14. Cyca, 15. Lelum). Tekę odbito w 100 egz. (10 na pap. czerpanym, 90 na zwykłym).

Jedna z najwybitniejszy artystek polskich 1 połowy XX wieku. Była żoną architekta Tadeusza Stryjeńskiego. W 1909 rozpoczęła naukę w szkole malarskiej dla kobiet Marii Niedzielskiej. W 1911 przebrana za chłopca, jako Tadeusz Grzymała rozpoczęła studia malarskie w Monachium (w tym czasie do tamtejszej akademii nie przyjmowano kobiet). Po roku rozpoznana przez kolegów opuściła Monachium i wróciła do Krakowa. W 1918 wstąpiła do Warsztatów Krakowskich jako projektantka zabawek i autorka tek graficznych. W latach 1921-1927 mieszkała w Zakopanem, gdzie jej mąż pracował jako dyrektor Szkoły Przemysłu Drzewnego. Po rozwodzie w 1927 przeniosła się do Warszawy. W 1938 otrzymała kilka zamówień z polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, m.in. na kilim dla cesarza Japonii Hirohito. Wzięła udział w dekoracji wnętrz polskich statków pasażerskich: "Batorego" i "Piłsudskiego". Wykonała także freski w Muzeum Techniczno - Przemysłowym w Krakowie (1917), polichromię sal w baszcie Senatorskiej na Wawelu (1917) i dekoracje wnętrza winiarni Fukiera w Warszawie. Jako członek Stowarzyszenia Artystów Polskich Rytm (od 1922 roku) wzięła udział w Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu w 1925 roku, zdobiąc salę główną polskiego pawilonu zaprojektowanego przez J. Czajkowskiego sześcioma panneaux przedstawiającymi Rok obrzędowy w Polsce. Indywidualne prezentacje twórczości Stryjeńskiej odbyły się m.in. w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (1919, 1926), paryskiej Galerie Crillon (1921), londyńskim New Art Salon (1927), lwowskim Muzeum Przemysłu Artystycznego (1932) i warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki (1935). Za granicą artystka eksponowała swe prace na Biennale w Wenecji (1920, 1930, 1932) oraz na wystawach organizowanych w latach 1927-39 przez Towarzystwo Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych. W 1929 roku otrzymała wielki złoty medal za ilustracje książkowe na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu, a w 1932 roku zdobyła złoty medal na XVIII Biennale w Wenecji. W okresie największej popularności Stryjeńskiej jej prace były rozpowszechniane w formie tek, albumów i pocztówek przez oficynę Jakuba Mortkowicza, która wydała m. in. "Tańce polskie", "Paschę. Pieśń o Zmartwychwstaniu Pańskim", "Piastów" i "Obrzędy polskie".

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.