Hucuł na koniu, 1924 r.

POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Polska
WYSTAWIANY:
- Polish paintings: a loan exhibition, Detroit Institute of Arts, Detroit, 1945
LITERATURA:
- Polish paintings: a loan exhibition, Detroit Institute of Arts, Detroit 1945, s.40, poz. kat. 52, il. 52

W paryskim okresie twórczości Zygmunt Menkes chętnie malował postaci kobiece, kameralne wnętrza, kwiaty i instrumenty muzyczne. Sięgał także do tradycji rodzimej, w ramach której główną inspiracją pozostawał folklor żydowski. Był to okres, w którym Menkes podejmował również próby twórczości pejzażowej. O swoim stosunku do natury w rodzinnym kraju wyrażał się w ten sposób: „Chciałbym kiedyś tak namalować pejzaż, ażeby odczuł go chłop, związany z ziemią i naturą. Bardzo tęsknię za pejzażem polskim; jest piękniejszy niż na ogół sądzą. Również światło w Polsce jest wielce ciekawe. Ale brak dotąd malarzom dość odwagi, aby zobaczyć nasz pejzaż takim, jakim jest on właściwie. Malują go zazwyczaj przez obce pryzmaty. Jeśli powstanie kiedyś prawdziwie polskie malarstwo, cały świat podziwiać będzie piękno pejzażu polskiego, jak dzisiaj zachwyca się pejzażem holenderskim…” (Artur Prędski, Malarze polscy we Francji, „Wiadomości Literackie”, 8: 1926, nr 46, s. 1). Menkes przybył do Paryża w 1923 roku, aby dwa lata później osiąść nad Sekwaną na stałe. „Hucuł na koniu” wpisuje się w serię wczesnych obrazów, powstałych między wizytami w Paryżu, w których Menkes podejmował próby malowania rodzimego pejzażu: przede wszystkim widoków Karpat, często również ludowych typów, scen zagrodowych i pasterskich, także folkloru huculskiego. Szerokie malowanie prezentowanej kompozycji czyni z niej rodzaj plenerowego szkicu, którego wyraz został wzmocniony przez emocjonalną notację natury. Stonowana kolorystyka całości rozbłyska bielą w partii konia oraz żółcienią, zielenią i błękitem w sferze syntetycznie zdjętego z natury krajobrazu. Artysta dzięki impulsowi środowiska École de Paris w latach 20. XX wieku wypracował ekspresyjną manierę malarską. Maniera ta zrodziła się jednak w konfrontacji poetyki nowej sztuki francuskiej z emocjonalnym bagażem malarza.

Studiował w Szkole Przemysłowej we Lwowie, następnie w krakowskiej ASP. Uczył się także w pracowni Alexandra Archipenki w Berlinie. W 1923 wyjechał do Paryża, gdzie wszedł w krąg malarzy Ecole de Paris. Wystawiał na paryskich Salonach: Jesiennym, Niezależnych, Tuileries. Związany był z życiem artystycznym w Polsce. Należał do ugrupowania Nowa Generacja, był członkiem Zrzeszenia Artystów Plastyków Zwornik. Malował pejzaże, kompozycje figuralne, akty, portrety, martwe natury, sceny z życia Żydów. Poza malarstwem olejnym, tworzył również gwasze, akwarele i rysunki.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.