Śpiąca

Prezentowane płótno pochodzi z amerykańskiego okresu twórczości Zygmunta Menkesa. Charakterystyczne dla pochodzących z tego czasu prac jest użycie grubego konturu, bogate efekty fakturalne (użycie szpachli) oraz świadome i dla niego tylko charakterystyczne użycie barwy. Malarzowi udaje się w tym czasie znaleźć równowagę między ekspresyjnym podejściem do koloru, a subtelnością gamy barwnej. W "Śpiącej" artysta wciera farbę w płótno, tworząc wielobarwne fragmenty o chropawej fakturze. Obok, szczególnie w partii kwiatów, dominują grube linie, które dynamizują lewą część płótna.
Przedstawienie śpiącej kobiety powraca w twórczości artysty wielokrotnie, nieraz towarzyszą jej kwiaty. Ciekawa zdaja się być ambiwalencja tego przedstawienia. Śpiący obok kwiatów człowiek staje się rekwizytem - elementem martwej natury. Z drugiej jednak strony w wizerunkach kobiet wyczuwa się przecież nieodmiennie czułość artysty.
O kolorze w twórczości malarza w sposób ciekawy pisała wybitna historyczka sztuki, Władysława Jaworska (podkreślając również to, co charakterystyczne dla "Śpiącej", czyli nierealną atmosferę): "Kolor to wielka sprawa w malarstwie Menkesa. Kolor ten jest głęboki, soczysty, gęsty, dźwięczny. Ileż niespodzianek kolorystycznych, gry tonów rubinowych, perłowych, ametystowych, amarantów i fioletów, jakaś bezgraniczna inwencja barw, które służą mu skutecznie w budowaniu obrazów kolorem. Nie ma takiego koloru, którego nie znałaby jego paleta, ale dominują 'królewskie róże' o zmysłowym cieple, wyszukana gama zieleni, brązy modulowane aksamitną czernią. A do tego jest mistrzem w posługiwaniu się światłem. Menkes raz 'oświetla' przedstawionych ludzi i przedmioty, kiedy indziej pozwoli jakby 'emanować' światłu od wewnątrz, co nadaje jego płótnom atmosferę nierealną, zjawiskową..." (Władysława Jaworska, Zygmunt Menkes, malarz École de Paris, "Biuletyn Historii Sztuki", nr 1-2, 1996).


Studiował w Szkole Przemysłowej we Lwowie, następnie w krakowskiej ASP. Uczył się także w pracowni Alexandra Archipenki w Berlinie. W 1923 wyjechał do Paryża, gdzie wszedł w krąg malarzy Ecole de Paris. Wystawiał na paryskich Salonach: Jesiennym, Niezależnych, Tuileries. Związany był z życiem artystycznym w Polsce. Należał do ugrupowania Nowa Generacja, był członkiem Zrzeszenia Artystów Plastyków Zwornik. Malował pejzaże, kompozycje figuralne, akty, portrety, martwe natury, sceny z życia Żydów. Poza malarstwem olejnym, tworzył również gwasze, akwarele i rysunki.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.