Słoneczniki, 1941 r.

Malarz, rysownik i grafik. W latach 1925-1930 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem W. Weissa, W. Jarockiego, J. Wojnarowskiego oraz X. Dunikowskiego. Po ukończeniu studiów wrócił do Kalisza i do 1939 roku pracował jako nauczyciel rysunku w kaliskich gimnazjach. Znaczną część okupacji spędził w obozach jenieckich: Prenzlau, Neubrandenburg, Gross Born i Sandbostel. Rysunki, które stworzył w obozach przysyłał do Kalisza swej siostrze. Powrócił do kraju w 1947 roku, a trzy lata później podjął pracę w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych, którą kontynuował do 1975 roku. W 1977 miała miejsce wystawa jego prac w Dziale Sztuki Współczesnej Muzeum Pomorskiego. Malował portrety bliskich i znajomych, zwierzęta, sceny rodzajowe, pejzaże (widoki Sopotu, ale także okolic Kalisza, nostalgiczne scenerie kaszubskich wsi), martwe natury. „Metoda twórcza Karolaka polegała na przygotowaniu kompozycji przy pomocy wstępnych szkiców rysunkowych i malarskich. Obrazy inspirowane pejzażem i otoczeniem ludzkim powstawały z reguły w oparciu o studia z natury (...) - pisze we wstępie do katalogu jednej z wystaw Karolaka K. Fabiańska-Przybyłko. Jego dzieła znajdują się w Muzeach Narodowych w Gdańsku, Krakowie, Szczecinie. Muzeum Miasta Gdyni. Uczestniczył w Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie, Wystawie 'piętnastolecie' w Warszawie - wystawie malarstwa w Muzeum Narodowym w Warszawie. Wystawie 'Egeria’98' IX Salon Plastyki w Ostrowie Wielkopolskim.