KRAJOBRAZ, 1969 r.

Zygmunt Radnicki studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u S. Dębickiego, J. Mehoffera, W. Weissa. Na początku lat 20. wystawiał we Lwowie z "Formistami". Następnie związał się z kapistami i kontynuował naukę w paryskiej filii ASP pod kierunkiem J. Pankiewicza. W 1926 r. po powrocie do kraju osiadł we Lwowie, a po wojnie osiedlił się w Krakowie i podjął pracę pedagogiczną na tamtejszej akademii. Malarstwo Radnickiego, zwłaszcza z lat 50. i 60., charakteryzuje się zrytmizowaniem planów, geometryzacją formy oraz wąską skalą barw. Jego prace znajdują się w zbiorach licznych muzeów.