Pejzaż zimowy - kulig, 1924 r.

ROZWADOWSKI Zygmunt
Zygmunt Rozwadowski (1870 Lwów - 1950 Zakopane). Malarz, dekorator, pedagog. Kształcił się w latach 1883 – 1892 w krakowskiej SSP, gdzie przez ostatnie dwa lata uczęszczał do Oddziału Kompozycji Jana Matejki. Naukę kontynuował w Monachium w prywatnej szkole Antona Ažbégo. Wczesne prace wystawiał w TPSP w Krakowie pod pseudonimem Jordan. Po studiach osiedlił się we Lwowie. W latach 1910 - 1920 był profesorem w lwowskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego i współpracował przy dekoracji sal Teatru Miejskiego. W czasie I wojny służył w Legionach Polskich. Po II wojnie światowej zamieszkał w willi „Jordanówka” w Zakopanem.

Malował głównie obrazy o tematyce batalistycznej (wojny napoleońskie, powstanie listopadowe, sceny legionowe) i przedstawienia rodzajowe z motywami łowieckimi, zaprzęgi konne, także portrety, wiejskie pejzaże. Brał udział w pracach zespołu Panoramy Racławickiej (1893), malując sceny związane z kawalerią. Współpracował z Janem Styką przy panoramach Golgota (1896-97), Bem w Siedmiogrodzie (zamówiona przez rząd węgierski w 1898 r.), Męczeństwo chrześcijan w cyrku Nerona (1897-99) i Wojciechem Kossakiem przy Bitwie pod piramidami (1900 - fragment z szarżą mameluków). Zaprzyjaźniony z Kossakiem służył mu również pomocą „podmalowując” wybrane partie jego obrazów batalistycznych. Uznany jako malarz realista, był niezwykle wprawny w odtwarzaniu sylwetek koni. Jego dzieła cechuje fotograficzna niemal dokładność, śmiałe skróty perspektywiczne i swoista dynamika układów kompozycyjnych.