Martwa natura

Prof. Stanisław Puchalik, artysta malarz , kolorysta, jeden ze znaczących malarzy krakowskich.
Urodzony w 1939 r. w Jaśliskach . W 1959 r. ukończył Liceum Plastyczne
w Jarosławiu. Studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie uzyskał dyplom w pracowni prof. Hanny Rudzkiej -Cybisowej w 1966 r.
Od 1971 pracuje w macierzystej uczelni jako pedagog.
Od 1978 prowadzi pracownię rysunku, a od 1982 kieruje Katedrą Kształcenia Ogólnoplastycznego na Wydziale Rzeźby, którego był prodziekanem w latach 1984-87.
W 1992 zostaje profesorem i prowadzi Pracownię Malarstwa i Rysunku na Wydziale Rzeźby ASP w Krakowie, a w 1994 r. zostaje profesorem zwyczajnym.
Artysta uczestniczył w międzynarodowych plenerach malarskich (m. in. w Polsce, w Niemczech, Francji, Włoszech). Organizował i prowadził wiele plenerów dla studentów. Od roku 1980 r. współpracował z grupą Neue Darmstädter Sezession - corocznie brał udział w wyjazdach plenerowych oraz towarzyszących im wystawch. Od roku 2003 był uczestnikiem międzynarodowego projektu Begegnunugen- Spotkania.
Zmarł w 2012 roku.

W bogatym dorobku artysty znajdują się zarówno pejzaże, portrety, jak i martwe natury. Prace artysty charakteryzują się wyjątkową wrażliwością na kolor i światło, które stały się ekspresyjną dominantą jego malarstwa.
Często podejmowane przez artystę tematy to świadkowie przemijania – stare kapliczki, chylące się pod ciężarem czasu wiejskie drewniane domostwa, czy żebraczki spotykane na miejskich ulicach - podniesione zostają przez Puchalika do rangi poezji. Specyficzna dla malarstwa artysty paleta kolorystyczna wydobywa głębię kreowanej przez niego materii malarskiej i nadaje właściwy dla jego twórczości pełen romantyzmu ton jego prac.
Obrazy Stanisława Puchalika znajdują się między innymi w Muzeum Narodowym w Krakowie, w Muzeum Historycznym w Sanoku, w Urzędzie Miasta Krakowa, BWA w Krakowie, Galerii ASP w Krakowie, w Muzeum Okręgowym w Toruniu, oraz w muzeach w Sandomierzu, Krośnie, Częstochowie, oraz w Muzeum Watykańskim, również w zbiorach prywatnych w Niemczech, Francji, w Austrii, Anglii, Szwecji, Finlandii, Włoszech, a ponadto w Australii, USA, Kanadzie, Chile i Japonii.